1.Bölüm ' Ölüyor muydum ? '

274 19 21
                                    

Selam , Ben Nur bu ilk kitabım . Ilk kez böyle ekşınlı şeyler yapıyorum dhjşvghöf , kitap yazmak küçüklük hayalim diyebilirim . Güzel mi yazıyorum bilmem ama yazmayı seviyorum . Paylaşmayı :)
Keyifli okumalar

☁💫

Her şeyi masallara bağlarsın hani küçükken dinlediğin o mutlusonla biten masallar var ya onlar . Ne güzeldi dinlerken kendimi prensesin yerine koyardım.  Ya da uyuyan güzelin , kül kedisinin farketmez , masallar her çocuğun içindeki dünyayı besleyen bir güçtü . Oraya umut bağlarsın belki de prense âşık olursun kim bilir ? Ya büyüyünce ? Unutuyorsun dönüp kendi gerçeklerini görünce masalları unutuyorsun
Her güzel şeyin bir sonu vardır ....

Aile ? Aile deyince aklıma ilk olarak annem geliyor . Yanımda olan beni sarıp kollayan annem , ha birde Mina var tabi başımın belası olur .
Babam , babam mı ? Sadece içer , döver , çalar , nefret ettiğini söyler .

Kalbimin ortasında bir inilti her şey var ama bir şeyler eksik gibi , kendimin kim olduğunu bilmiyordum . Tanımıyordum , geçmişimi belkide geleceğimin ne olduğunu . Hayatım karmakarışıktı, kazandığım Üniversiteye annemi yalnız bırakmamak ve çalışmak zorunda olduğum için gitmemiştim .
Yıllardır hayalini kurduğum o okul ve o bölüm ' Güzel sanatlar ' buruktu içim ama belli etmemeye çalışıyordum . Annem üzülmesin diye , Mina her seferinde kızıyordu
" Duru kızım farkında mısın orası senin tek kurtuluşundu "
Tek kurtuluşumdu evet bu lanet evden , adamdan , hayattan kurtulmak için tek kurtuluşumdu .
Sahip olduğum en güzel şeydi o ama annemden önemli değil

Benim için gece gündüz çalışan annem , hertürlü zorluğa katlanan ve gözümde Dünyada ki en güçlü kadın olan annem
Her şeyim olan . Babamın ruhumda bıraktığı izler , bedenimdekilerden fazlaydı , nefret ediyordum senden . En güzel anılarımın katilisin , suskun bir kızdım . Içine kapanık sadece Mina'yla çok sık konuşurdum ve annemle , okula gidemediğim için Mina'yla bulduğumuz işe gidiyorduk düzenli olarak . Cafe'nin sahibi Murat abi çok iyi bir insandı ve bize de çok güvenirdi .

Babamın bıraktıkları ağır geliyordu . Kimseye yüklemeden taşıyordum . Taşımak zorundaydım , tekrar et Duru sen çok güçlüsün !
Duru ismimi annem koymuş , seviyordum ismimi , Duru Özcan
O adamın soyismini almak daha ağırdı . 19 yaşımda bu kadar şeye göğüs geriyordum . Ayakta durmaya çalışmak benim için bir sanat haline gelmişti  . Hemen ders verebilirdim . Hayat tüm yükünü sadece bana verimiş gibi hissediyordum .

*

Beyaz tenim günler öncesinden kalan yumruk izleriyle morarmış , saçlarım gür olmasına rağmen bakımsızdı . Kalın etli  dudaklarım kurumuştu . Dilimi üzerinde hafifçe gezdirdim . Fazla mesaiye kalmak beni çok yorsada zorundaydım . Birkaç kuruş daha fazla kazanmak için
Islak elimi ensemde gezdirdim . Yüzüme dökülen birkaç tutamı kulağımın arkasına yerleştirdim. Mina elindeki tepsiyi
Göz ucuyla bana bakarak tezgaha bıraktı .

" Bu son birtanem , hadi az daha " gülümsedi

" Emin misin ? " Dedim tepsiyi alıp deterjana batırarak .

" Evet  hadi birazcık  gülümse " tekrar gülümsedi

Gülümsedim . Iyice temizledikten sonra duruladım . Ve yerine yerleştirmeye başladım . ' bu son kızım . iyisin iyisin ' sıkıntılı bir nefes verdim .

Mina üstündeki önlüğü ve ismi yazılı olan kartı masaya bıraktı .

" Bıktım ve bittim " sandalye çekip oturdu . Elimi dezgaha yasladım . Ve sonkez göz gezdirdim . Ufak ama şık bir yerdi burası , işler her zaman yoğundu . Murat abi tanınan biriydi , burası sadece iş yerlerinden bir tanesi bildiğim kadarıyla
Mina'ya döndüm

" masaları hallettin mi ? "
Başını salladı .

" Giğinip çıkalım mı ? " iyi fikir , şunlardan kurtulmak ve sıcak bir duşa hayır diyemezdim .
Giğinme odasına doğru ilerledik . işimizi hallettikten sonra kapıyı kilitleyip çıktık .
Hava soğuktu . Cep tarafı yırtık olan montuma sıkıca sarıldım
Kol kola girdik . Yakındı ev

" Duru  ? "

" Efendim "
Sustu ve yüzüme bakıp devam etti .

" Hep böyle mi devam edecek ? "
Yüzüne bakmadım . Yürümeye devam ettim

" Ne böyle mi devam edecek ? "

" Bu işte hayatımız , geride bıraktığımız hayallerimiz "
Sustum . Haklı mıydı ? Haklıydı Duru nereye kadar ?

" Hayat bu Mina bizimkide böyle " omuz silktim.

" Değiştirmek bizim elimizde "
Ama mümkün değil

" Boşver " diyebildim sadece verecek bir cevabım yoktu .
En çokta bu koyuyordu . Bu hayata mahkumûz arkadaşım mahkûm .

" Vermeyeceğim " takmadım . Adımlarımı hızlandırdım . Karnım açtı gurulduyordu hatta , zaten kendimi bildim bileli zayıftım.
Hatta bazen bu beden onca şeyi nasıl kaldırıyor diye sorguluyordum kendimi
Evin önüne geldiğimizde Mina'ya sarıldım .

" Yarın görüşürüz " dedim zor bela çıkan sesimle
Sarıldı .

" Görüşürüz iyi geceler "
Gülümsedim.

Yüzüme tokat gibi çarpan soğuk rüzgârı takmadım anahtarları çıkardım ve soğukla mücadele edip kızarmış hissetmediğim ellerimle kapıyı açmaya çalıştım .
Açıp içeriye adım attım . Işıklar kapalıydı birtek babamın ki hariç , bu adam sadece zarar
Odama doğru ilerledim . Birden " Duru sen misin lan ? " diye bağırdı içkili sesiyle

" Efendim " dedim zor çıkan sesimle , korkarak

" Buraya gel " diye bağırdı .

Sakin sakin , içeriye ilerledim . Kapının pervasında durdum .
" Evet " dedim

Eliyle gel işareti yaptı . Yaklaştım , elini açtı ve " Para " dedi
Ne defol saatlerdir yorulup çalışarak kazandığım emeğimi ona vermeyecektim değil mi ?
" yok " dedim ve gitmek için arkamı dönüyordum ki kolumdan sıkıca yakaladı .

Hızlıca nefes alıp veriyordum . Göğüs kafesim çatlayacakmış
Gibi 

" Bırak , canımı acıtıyorsun " dedim kedi miyavlaması gibi çıkan sesimle , o kadar acizdim ki nefret ediyordum kendimden . Onun gözünde böyle gözükmekten.

" Para dedim " kolumdaki tutuşu sertleşti , içki kokusu genzimi yakarken sadece sustum
Beni koltuğa itti ve çantamı eline alıp açtı .
Üzerine atlayıp elinden almaya çalıştım .

" Ver şunu " Annem bağrışmalarımızı duymuştu . Salona girdi
" Oktay ve şunu kızıma " babam anneme öyle bir baktı ki sanki annem insan değilde bir hayvandı ve köpek havlaması duyuyordu .

Cüzdanı açtı ve içindekilerin hepsini aldı.  Işte yine yenilmiştim her zamanki gibi
Son kez hamle yapıp üzerine atladım . Bunu tahmin etmiş gibi dirseğini karnıma geçirdi . Aldığım darbeyle yere yığılırken . Annemin attığı çığlık kulağımı deldi . Tekmelemeye başladı .
Acımasızca vuruyordu . Sadece vuruyordu . Sesler kesildi

Öldüm mü ? Umarım öyledir
Kurtuldum senden !

☁💫

Selam,  bölümü düzenledim bu daha iyi oldu
Keyifli okumalar 🍓

KARANLIK KANATLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin