"Laat me los, laat me los!" Roep ik hard uit. Maar hij blijft toch mijn pols vasthouden en kijkt me woedend aan. Ergens zie ik wel dat hij het leuk vindt. Ik probeer me van hem af te rukken, wat me niet lukt. Ik beweeg heen en weer, zijn knijp is zo hard dat ik zijn handafdruk ga krijgen op mijn pols. Linker pols. "Wie denk je dat je bent om zo tegen mij te praten?" Zegt hij op een toon die ik niet begrijp. Hij klinkt boos maar zijn stem is zo stil. Het is waarschijnlijk omdat hij met zijn boosheid mijn pols nog sterker vast knijpt. Al zijn woede zit nu afgedrukt op mijn pols. Welkom tatoeage denk ik in mezelf.
En ik antwoord hem "Ik denk niet, ik weet. Ik ben jouw vrouw." Hij wordt nog bozer. Zijn puppil is zo klein geworden dat hij op elk moment kan uitbarsten. Wat heb ik misschien niet moeten zeggen of doen denk ik in mezelf. Ik word er bang van. Hij blijft recht in me ogen aankijken. Ik zeg jou zijn schoonheid, hoe hij is, zijn kapsel, zijn baard en die ogen, Ma Shaa Allah. Het is om te smelten. En zijn lichaam, je ziet zo dat hij gespierd is, mijn leven, en wanneer hij me s'nachts van achteren in zijn grijp neemt terwijl ik slaap. Zo denk hij het. Wat wel schattig is, ja hij is mijn man. Alleen van mij. En ik zijn vrouw, alleen van hem.
Opeens duwt hij me ruw tegen de muur aan die achter mij is. Ik schrik wakker van mijn gedachten. "Het is heel aangenaam om te horen dat jij mijn vrouw bent. Goed dat je het weet." Zegt hij starend naar mij, van top tot teen en terug. "Je hebt het hele besef dat ik jouw man ben en jij mijn vrouw en mij moet gehoorzamen." Zegt hij nog lekkerder dan de vorige, I am smelting van him. Hij komt nog dichter, kijkt recht in mijn ogen aan en blaast zijn adem uit. Wat ruikt het lekker. Zelfs zijn adem is zo mooi. Kan dat eigenlijk wel vraag ik me af.
En ik? Ik sta hier, met angst, tegelijk liefde naar hem te staren. Snel kijk ik weg. Bang voor zijn reactie.... "Moet ik het nog herhalen?" Vraagt hij met schore stem. Hij kijkt me zo hongerig aan. Ik word er gek van. Hij maakt me gek. Hoe kan hij zo doen. Zeker, zeker weet hij dat ik ervan smelt als hij zo doet. Maar goed, hij denkt hij gaat mij plagen en ik in zijn kooitje ga vallen. Nee hoor. Door omdat ik te lang zonder een antwoord op zijn vraag zat te denken, neemt hij me bij mijn kin vast en zegt hij "Ik geef jou de laatste kans. Wat heb ik jou daarnet gevraagt?" "Ik eh...ik bedoel...ja...jij zei..." Zeg ik stotterend. Ik stress zo erg dat mijn handen uit schaamte trillen, telkens bij deze soort situaties.
"Jij bent mijn man en ik ben jouw vrouw en ik moet jou gehoorzamen." Zeg ik zo snel dat het bijna onverstaanbaar was. Hij pakt me bij mijn pols en trekt me de kant van bed op. Gooit me op het bed en mijn haar die ik los had gedaan, vliegt op mijn gezicht. Hij komt op mij liegen. En maakt mijn haar goed. Zijn handen doet hij bij mijn hoofd aan beide kanten. (Jullie weten die ene romantische dingen die ze doen😍🤣💜)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Je wou zo snel aan de slag dat je jouw antwoord zo snel gaf." Dat zeggend komt hij dichter en kijkt hij naar mijn lippen, niet lang later kijkt hij in mijn ogen en zegt hij "Laten we dan beginnen."
Dus dit was het eerste hoofdstuk.😆 Als jullie het leuk of interessant vonden zet een sterretje en plaats comment. Volgende hoofdstukken zijn bombaaaa🔥🔥🔥🤣🤣😂😂 Tip=chaka chaka🤣😂Not at all but yess that word has been used in the next hoofdstuk Mee of niet?🤣 Bon let's beginnen💜
