Hoofdstuk 4

68 14 10
                                    

Wat vooraf ging:

"Samir, Hayat we zijn zo blij dat jullie van elkaar houden. Blijf trouw voor elkaar voor altijd." Zegt mijn schoonmoeder Aïsha.
"In Shaa Allah yemma." Zegt Samir.
Zacht zeg ik hetzelfde. Samir heeft het blijkbaar gehoord en zegt "Amin"
"Amin" fluister ik terug.

_______________________________________

"Weetje hoeveel uur het is?! Je bent al 2 uur langer in bed, sta op! Ik heb honger. Maak eten." Hij duwt het deken van me af en schud me wakker.
Moest dat persee nu?? Net wanneer ik een mooie droom zag.
Moeilijk doe ik mijn ogen open. En herinner ik mijn droom van daarnet.
Wat een mooie droom was dat.

Wakker worden Hayat, het was maar een droom, niet dromen daarover zeg ik mezelf. "Snel." Zegt hij ongeduldig.
"Ik sta ik sta. Sabr." Antwoord ik hem terug waarna hij me nog een waarschuwende blik geeft. "Let maar op wat je tegen mij zegt." Dat waren zijn laatste woorden en ging hij het slaapkamer uit naar beneden raad ik.

Ik ga naar de douche om mijn ochtend routine te doen.En was mijn gezicht, poets mijn tanden enz...
Vandaag neem ik geen douche, het is niet gezond om elke dag te douchen. Oksels was ik wel.(😂 moest erbij)

Ik loop terug naar slaapkamer en doe mijn pyjama uit. Vervolgens ga ik naar de kast en analyseer mijn kleren. Oke ja, ik sta hier helemaal in mijn lingerie. Mijn gevaarlijke gewoonte. Eerst pyjama uitdoen dan kleren uitzoeken.

Dus wat ga ik vandaag aandoen?
Hmmm, misschien deze jeans met een pull? Nee niet die outfit, heb ik al gehad. Daar zit ik dan, verschillende outfits uit te proberen. En eindelijk heb ik mijn keuze. Dit ga ik aandoen.

Fresh! I like it so let's start the journey

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Fresh! I like it so let's start the journey.

Ik geef mezelf een luchtkus via de spiegel en doe wat parfum op. Thuis doe ik geen make up, eigenlijk amper. Ik ben al een hottie zonder make up.
Snel ga ik naar beneden voordat Samir weer begint te roepen.
Ik ben zijn geroep echt beu.
Doe dit, doe dat...

Beneden aangekomen ga ik rechtreeks naar de keuken en pak daar eitjes uit de koelkast waarna ik ze in de pan doe. Terwijl deze aan het bakken zijn leg ik brood, kaas, smeerkaas, salami, en nog wat dingen op de tafel. Sinaasappelsap doe ik er ook bij, deze vindt Samir namelijk heel lekker. Ik krijg een gevoel van dat er iets ontbreekt.
Denken Hayat denken. Ajaa, water was ik vergeren.
Alhamdulillah dat we elke dag water kunnen drinken.

De eieren zijn al ondertussen ook gebakken. Ik doe ze op twee borden, een bord voor mij en een bord voor hem. Sharing is caring denk ik in mezelf terwijl het niet echt delen was😂. Ik moest maken. Maja ik vind het niet erg. Koken is mijn passie.
Ik roep Samir erbij. " Samir, eten is klaar." En ga aan tafel zitten.
Hij komt de keuken binnen en gaat tegenover mij zitten. Onze vaste plaasten. Ale ja, zo zitten we het meest wel. Dus ja worden het toch vaste plaatsen, niet?

"Alhamdulillah. Dank u, het was lekker." Zegt hij een beetje omgemakkelijk.
"Dankje." Bloos ik bijna.
"Samir, er moeten dingen gekocht worden van winkel."
"Ik kan niet gaan. Een andere keer."
"Ik kan wel gaan." Zeg ik.
Hij kijkt me twijfelend aan.
Wat?? Alsof ik naar de lounge ga. Moeilijke mens.
"Ik breng je wel." Antwoordt hij.
"Je zei toch dat je niet kan?" Vraag ik hem niet begrijpend.
"Ik ben nu veranderd van mening. Moest ik misschien jouw toestemming vragen?" Vraagt hij me met zijn die blik. Die ene blik die ik met woorden niet kan beschrijven. Hij lijkt boos of eerder neutraal. Dus ergens daar tussen in.
"Ik vroeg het maar hoor." Gooi ik uit mijn mond waardoor hij aanzienlijk kwaad wordt.
Hij pakt me aan mijn pols, komt dichter, kijkt me aan met zijn vurige ogen en zegt me "Ken je grenzen."
Ik krijg een rare rilling door heel mijn lichaam van zijn woorden. "Waarom doe je altijd zo moeilijk?" Vraag ik hem.
Hij knijpt mijn pols nog harder en blijft me met vurige ogen aankijken.
"Nog één woord en je krijgt ervan spijt."
Oké, oké denk ik in mezelf. Maar ey, is wel interessant wat hij gaat doen, als ik nu iets zeg.
Hayat die geen uitdagingen doet is geen Hayat.
"En hoe ga je me laten spijt hebben?" Vraag ik hem zo niet uitdagend mogelijk. Niks zeggend sleurt hij me uit de keuken. En net wanneer hij me de trappen in wilt duwen, doe ik mezelf uit zijn grijp, wat makkelijk lukt. "Wat ga je doen?" Vraag ik hem, maar nu met een trillende stem die ik probeer in te houden.
"Je leren hoe ik je spijt geef." Hij kijkt me van top tot teen aan.

_______________________________________

🌟Wil je beroemd worden? word dan een dienaar van Allah en alle Engelen in de hemel zullen je naam kennen!🌟

Doe dat sterretje branden 🌟zoda ik weet dat je het leest en leuk vindt.💜
Dit was het 4de hoofstuk en zoals je ziet waren de eerdere hoofdstukken Hayat haar droom.
Spijtig eh of juist niet?😂

Bedankt om te lezen💜
Tot de volgende keer In Shaa Allah☝️💜💜💜Amin☝️

Hayat en SamirWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu