Hayat en Samir

Hoofdstuk 8

Wat vooraf ging

Hayat: "Waarom kijk je naar mij, dat stoort mij."
Samir: "Waarom heb je gehuild?"
Hayat: "Zijn jouw zaken niet. Samir praat niet tegen mij. Aub."
Samir: "Je gaat spijten. Deze keer voor echt." Zegt hij en start de auto aan en neemt de bocht naar rechts opweg naar huis.

_______________________________________

Thuis aangekomen doet Samir de voordeur open en gaat naar binnen, vervolgens sluit hij de deur dicht, recht voor mijn neus.
Uit schock sta ik verstijfd. Ik kan niks doen, zelfs nadenken van over wat er net is gebeurt. Misschien heeft hij het perongeluk gedaan. Ja dat zeker.

Ik bel aan. Ding dong, ding dong, ding dong. Maar de deur wordt niet geopend. Ik bel nog een keer aan. Ding dong, ding dong, ding dong.
"Samir doe de deur open ik heb geen sleutels bij." Roep ik hopend dat hij dat wel hoort. Eigenlijk was de bel luider, maar bon.

Opeens gaat de deur open. Daar staat hij dan, Samir. "Hoezo ben je buiten?" Vraagt hij me raar aankijkend.
"Je deed de deur recht voor mijn neus dicht." Leg ik hem uit.
Verder zegt hij niks en gaat naar de woonkamer.
Ik loop snel richting de trappen voor hij me roept. Alhamdulillah, ik ben boven.

Ik ga naar mijn slaapkamer. Sorry sorry, naar Samir en mijn slaapkamer. Naar onze slaapkamer. Van zijn en mijn.
Raar, ik heb nooit in mijn leven een kamer moeten delen, behalve toen Asmae bij mij kwam logeren. Mijn beauty.

Ik kleed me om naar meer comfortabelere kleren. En dat zijn gewoon een losse broek met een t-shirt daarbij. En ga op het bed liggen waarna ik mijn gsm pak om naar Asmae te sturen.

A= Asmae
H= Hayat

H: Asmae schatje wat doe je? Leef je nog?

A: Alhamdulillah ik leef nog. Waarom die vraag?😂 Ik ben net thuis gekomen, je weet wel😉

H: Het was maar een grap maar toch Alhamdulillah dat je nog leeft anders was ik alleen😪😂❤Hmmm, laten we zeggen dat ik het weet van waar je komt🙉😂

A: Doe niet zo❤Anas is er nog🌹Shhh🤫het blijft top secret🤤😂

H: Ajaaa Anas, ik heb hem al paar dagen niet gezien of gesproken, helemaal vergeten. Straf straf😂 Ik miss hem zo erggg. Gewoon te erg. Ik wil met hem zo graag praten zoals vroeger😭

A: Spreken we dan morgen ergens af met hem?

H: Zou goed zijn. Maar....Ik moet Samir vragen of ik mag...

A: Pff Hayat, hij gaat toch niet moeilijk doen? Of wel?

H: Ik denk van wel.

A: Waarom dan?

H: Euhh, Asmae ik heb vandaag Nabiel gezien....

A: Wattt???? Dat meen je niet. Ben je serieus?????? BEN JE GEK??? Als hij Samir het verteld?? Wat dan?

H: Rustig schat❤ Ik weet dat het een slechte teken is. Ik kon daaraan toch niks doen dat hij daar maar stond en me lastig viel?

A: WAT HEEFT HIJ GEDAAN?! Ik trap in zijn ballen als hij mijn Hayat iets aandoet. Vertel me alles van ZERO tot NERO.

H: Lang verhaal. Ik vertel je morgen als we zien.

A: Isgoedd❤❤❤Laat mij weten wanneer je komt waar, kortom waar we afspreken.

H: Okii😎❤

A: Doe die smayli nooit meer😂😂Die Nabiel.😂 Hay ik ben Nabiel😎😎

H: Ezel😂😂😂❤

A: Ga je eindelijk nu stoppen om mij ezel te noemen?😂

H: Nee schat.😂❤

"HAYAT!" Roept Samir ertussen door.
"WAT?" Roep ik terug. "Kom beneden." "Waarom" vraag ik terug.
Ik krijg geen antwoord meer van Samir. Altijd hij zo. Bevel geven en verder niet luisteren.

A: Okeee noem dan😂

H: Asmae schatje, Samir roept me naar beneden. Tot morgen babyyy❤❤❤

A: 😭😭😭Noooo we hadden het net zo goeddd.😭😭😭😭😭

H: Meskiena, zielig kind a doe normaal onze convertatie van 2 minuten is 2 dagen voor jou😂oke bay bay❤❤

A: Meskiena ik?? Jii bent dat😂 Ga maar snel naar Samir voor hij weer moeilijk doet❤❤

H: Okeee wij twee allebei Misses Meskiena's😂 Danku schat❤

A: Altijd graag gedaan❤ Bay

H: ❤Bay❤

A: 🌹❤🌹❤🌹❤🌹❤🌹❤

H: 🌹❤🌹❤🌹❤🌹❤🌹❤🌹

En hier eindigt onze chat. Snel loop ik naar beneden, daar aangekomen ga ik naar de woonkamer daar zal hij wel zijn. BINGO! I catch you.
"Wat roep je? Heb je lotto gewonnen misschien?" Vraagt hij. Oke dus ik dacht dat ik het in mijn gedachten zei.
Nu klinkt het alsof Samir de lotto is.
Misschien is hij wel zo waard? Who knows. Allah swt knows.

"Waarom riep je mij?"
"Het is al 20:05 uur en je hebt nogsteeds niet gekookt." Zegt hij.
"Aaaa eten dus. Meneer Samir moest persee naar huis komen voordat we naar winkel zijn geweest. Besef je dat we letterlijk voor de winkel stonden maar niet binnen zijn gegaan?" Vraag ik hem zwaar geïrriteerd.
"En wiens schuld is het mevrouw Hayat?"
"De jouwe zeker."
"Mijn schuld zeg je?"
"Ja Samir, jouw schuld. Logisch toch? Je hebt me naar huis gebracht voor ik naar de winkel kon gaan."
"Het zou niet gebeuren moest je maar gelet hebben op wat je zei. Ik zei je, je gaat spijten."
"Samir, effe serieus. Denk je echt dat ik spijt heb ofzo omdat ik naar de winkel niet ben gegaan? Het is toch jij die uiteindelijk honger hebt niet ik. Dus pech voor jou." Zeg ik uitlachend. Samir doet vandaag echt raar.

Wat scheelt er met hem? Ik herken hem echt niet. De ene moment doet hij lief en de ander moment is hij weer die evil Samir. Raar.
Hebben mannen ook zo een periode waar ze stressen, snel kwaad worden, snel van mening veranderen, kortom raar doen? Volgens mij niet maar als ik naar Samir nu kijk begin ik te twijfelen. Ik zoek straks wel op het internet op denk ik in mezelf.

Hij wilt zijn mond open doen om iets te zeggen. Maar zijn gsm gaat af. Hij is duidelijk kwaad om wat ik zei.
Hij neemt die uit zijn zak en kijkt wie belt. Zijn gelaatsuitdrukking verdwijnt al gauw. Hij is zo emotieloos. Hij neemt aan en loopt naar boven.
Okeeee ik wil weten wie belt.
Dus volg ik hem na. Ik begrijp zelf niet wat ik doe. Afluisteren is niks voor mij. Wat bezielt me. Ik stop mezelf voor ik bij de slaapkamer deur ga staan om af te luisteren. Ik ga wel denk ik terug.

Dus hier sta ik dan met mijn oor op de deur geplakt, proberen om iets te verstaan maar ik hoor daar niemand praten. Opeens voel ik getik op mijn rug van achter me. Ik draai me langzaam om. Hopla hop, Bingola. C'est lui, ma Samir. Félicitations belle Hayat.