"ကြၽန္မ႐ွင့္ကို ဒီအရည္မရ အဖတ္မရ စာေတြမေရးနဲ႔ေတာ့လို႔ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေျပာရမလဲ''
မိန္းမႀကီးမွ သူ႔ေယာက်ာ္းစာေရးေနေသာ စာအုပ္တစ္ထပ္ႀကီးအား ေအာက္သို႔ဆြဲခ်လိုက္ရင္းေျပာသည္ ။ စာရြက္ေတြလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျပန္႔က်ဲလို႔..။
အဆဲခံရသည့္လူႀကီးမွာေတာ့ဘာမွျပန္မေျပာေပ။
"ကြၽန္မေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီအလုပ္ေတြကိုရပ္လိုက္ပါေတာ့. ... ႐ွင္ဒီလိုစာေတြေရးေနတာက ဘာပိုက္ဆံရလဲ ေျပာပါဦး..႐ွင္ . အရည္မရအဖတ္မရေတြေရးေနခ်ိန္ကြၽန္မပဲ ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ႐ွာေကြၽးလာရတာမဟုတ္လား... တျခားထမင္းမငတ္မယ့္အလုပ္ေတြလုပ္ပါဦး....ေျပာရတာလည္း ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ၿပီ....ကြၽန္မေတာင္းပန္ပါတယ္ '' ထိုမိန္းမႀကီးက ဒူးေထာက္ကာ ေတာင္းပန္လိုက္ေတာ့ လူႀကီးမွာ မေနႏိုင္ပဲ အတင္းဆြဲထူရသည္ ။
"ထ.ထပါကြာ.. ကိုယ္တျခားအလုပ္လုပ္ဖို႔စဥ္းစားပါ့မယ္..... '' ထိုလူႀကီးမွာလူ႐ိုးလူေအးႀကီးျဖစ္ေလသည္။
ထိုစဥ္ အိမ္ေ႐ွ႕တံခါး ဘဲလ္တီးသံၾကားရသည္ ။
ဒီအခ်ိန္က ကေလးေတြေက်ာင္းျပန္လာတဲ့အခ်ိန္လည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ ။
အိမ္ေ႐ွ႕တံခါးသြားဖြင့္လိုက္ေတာ့ အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုအျပည့္နဲ႔လူေတြ ။ထိပ္ဆံုးကေတာ့ အသက္ႀကီးႀကီးလူတစ္ေယာက္ရပ္ေနသည္။
ဒီေယာက်ာ္းကေတာ့ အေႂကြးယူလာျပန္ၿပီထင္တယ္။
"ဟို ဘာကိစၥ႐ွ္ိလို႔ပါလဲ ''
"ဒီအိမ္က Park seojin သား Park myaung in တို႔အိမ္ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္ ''
"ဟုတ္ပါတယ္... ဘာလုပ္မလို႔လဲ... အေႂကြးေတာင္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူမ႐ွိဘူး...ျပန္ေတာ့ ''
မိန္းမႀကီးကတံခါးကိုအတင္းဆြဲပိတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ထိုအေနာက္တိုင္းဝတ္စံုနဲ႔သူေတြက တံခါးကိုအတင္းဆြဲသည္။
"ေန...ေနပါဦး ကြၽန္ေတာ္တို႔က နန္းေတာ္ကပါ ..တံခါးဖြင့္ပါဦး ''
"အမ္....နန္းေတာ္က ဘာကိစၥမ်ား႐ွိလို႔ပါလဲ.... ''
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ထဲဝင္ခြင့္ျပဳလို႔ရမလားဗ်ာ... မင္းႀကီးကပါးလိုက္တဲ့စာလႊာေတြလည္းပါပါတယ္ ''
YOU ARE READING
DESTINED (Completed)
Fanfiction(Zawgyi) "ကံစီမံေသာ'' ဘိုးဘြားလက္ထက္က ကတိစကားတစ္ခု၏ က်ိန္စာေၾကာင့္ မင္းသားWu yifan မွာ ေယာက်ာ္းေလးၾကင္ယာေတာ္ႏွင့္ လက္ဆက္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာေသာအခါ... Cover design by Fan yeollie (Unicode) "ကံစီမံသော'' ဘိုးဘွားလက်ထက်က ကတိစကားတစ်ခု၏ ကျိန်စာကြောင့် မင်...
