Unicode
“ Jung Kook “
“ အင်း ကလေး “
“ တခုခုပဲ “
“ ဘာကိုလဲ “
“ စိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီး “
“ နေမကောင်းဘူးလား “
“ ဟုတ်ဘူး “
“ ဒါဆို ဘာဖြစ်တာလဲ ကလေးရ “
“ ဟို ... ဟိုလေ “
“ ပြောလေကွာ “
“ တခုခုလိုနေသလို ...... “
Jung Kook အသာပြုံးလိုက်သည်။
Company ကိစ္စကို ခဏမေ့ပြီး Tae နဲ့အတူ ခရီးထွက်လာတာဖြစ်သည်။ မနေ့ကပဲ ကလေးက သူ့ကိုချစ်တယ်ဆိုပြီး ဝန်ခံခဲ့သည်။ သို့ပေ့မဲ့ လဲဒီကလေးဟာ အရှက်သည်းလွန်းလှသည်။ သူနဲ့အတူနေဖို့ တောင်းဆိုလျှင် ငြင်းမှာသိသည်။ အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ကြောင့် သူနဲ့အတူမနေဖြစ်တာ ကြာပြီဆိုတော့ သူ့အထိတွေ့လေးတွေ လွမ်းမိသည်။ ထို့ကြောင့်လဲ ဖျော်ရည်ထဲ စိတ်ကြွဆေးအနည်းငယ်ထည့်တိုက်တော့ သူလိုချင်တဲ့ အနေအထားကို ကွက်တိ။
“ ဘာလိုချင်တာလဲ ကလေးရဲ့ ပြော ... ကိုယ် ဘာဝယ်ပေးရမှာလဲ “
အူယားဖို့ကောင်းလာတာမို့ သေချာ စ လိုက်တော့ ရုပ်လေးက မဲ့ရှုံ့သွားကာ ......
“ Jung Kook ကို လို ချင် တာ “
“ ကိုယ့်ကို ?? ကိုယ့်ကို ကလေးက ပိုင်ပြီးသားပဲကို “
“ အဲ့လိုမဟုတ်ဘူးလေ “
“ ရှင်းအောင်ပြောလေ ဒါဆို ... “
ပြောနေတုန်း သူ့ပေါင်ပေါ်တတ်ထိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ နမ်းလာတဲ့ ကလေး ...
သူ့ ခံတွင်းထဲထိ တိုးဝင်ကာ လျှာဖျားလေးနဲ့ အတင်းစုပ်ယူနေသည်။ ပုံမှန်ဆို နည်းနည်းကြာကြာနမ်းလိုက်တာနဲ့ မောဟိုက်တတ်သည့်ကလေးက အခုတော့ သဲသဲမဲမဲ ကို နမ်းရှိုက်နေတာ ......
Tae ရဲ့ အင်္ကျီအောက်ထဲ လက်ဝင်လိုက်ပြီး ရင်ဘတ်လေးအား အသာပွတ်လိုက်တော့ ညီးသံတိုးတိုးလေးထွက်လာလေသည်။
ရင်ဘတ်က ပန်းနုရောင်လေးအား ခပ်ဖွဖွ စိတ်လိုက်တော့ ... မနေတတ်စွာ သူ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်လာသည်။
