The Cold Ones

Chapter 10

***Moonlight's POV***

"Please tita Moon. Please.." Paki-usap ng kambal sa akin with matching puppy eyes pa.

Nandito kami ngayon sa Tea, Coffee and Icing ng mga anak ni Icey with Summer, Spring and Sun.

Coffee, the older child, is wearing black polo shirt and black jeans with black shoes. Looking like a little businessman in his attire. He has this cute chubby cheeks and pink lips. Kamukha siya ng daddy niya maliban sa singkit at asul niyang mga mata na namana kay Ice.

While Icing, our bunso, is wearing her usual unsual get-up - a black Lolita Dress. Hindi ko alam kung impluwensya ba ito ng kahiligan ni Icey sa Lolita Dolls o dahil ang cute lang niyang tingnan sa ayos na yan. Pero ganyan ang anak niya eh. Effortless doll beauty!

Our little dollette..

With her chubby cheeks and pink lips tapos singkit na blue eyes, para talagang siyang isang manikang buhay. Carbon copy naman to ni Icey at wala man lang nakuha si Ice na kahit ano.

Ang weird lang nitong dalawa. They both hate light colored dresses-maliban sa white-the way normal kids do.

Coffee has his entire closet full of black, gray, white and dark blue shirts, polo and pants. While Icing filled her closet with black and white Lolita dresses. Pati night gowns niyang princess style ganun din ang kulay.

Wala man lang pink or other light colors.

At kahit anong pilit naming pagsuotin sila ng ibang kulay, ayaw nila. Pati nga sa school, ganyan sila. But according to the child psychiatrist we consulted, normal naman daw ang kambal.

They're actually smart for their age of 8. Mature na raw ang mga intellectually and emotionally. But other than that, baby parin sila.

Well, nagmana sa nanay at tatay. Puro genius eh. Though we haven't personally met Ice, alam kong genius yun based in Autumn's stories.

These kids are perfectly cute and lovable. I wonder how Tea, the first child, would be if he's still alive.

"Tita Moon puleeeeessss..! I will not wear and buy Lolita dress for a month if you'll let us go there." Icing proposed to me.

Kasalukuyan nila akong kinukulit dahil gusto nilang pumunta ng Boracay kung nasaan ang nanay nila. Magto-two weeks narin yun dun kasama si Ice.

"Kids, I told you we can't go there. Besides, tita Summer is pregnant. Di siya pwedeng iwan. Baka mapaano si baby kung isasama natin siya." Paliwanag ko sa kanila.

Napayuko naman si Summer. Lagi nalang sinasabi ni Summer na naguguilty siya dahil wala siyang magawa para ka kapatid niya. Lalo na ngayong maselan ang pagbubuntis niya kaya. Kaya hindi siya masyadong pinapagalaw.

"You can drop us there and we'll manage ourselves." Muntik na akong mabulunan sa sinabi ni Coffee. Ano bang pinagsasasabi ng mga batang ito?! Eh di patay ako sa nanay nila! "We can manage ourselves. I can handle Icing."

Natouch naman ako sa pagiging kuya ni Coffee. Talagang mahal niya ang kapatid niya. But then.. "No. N-O! And that is final. Now eat your sandwich so we could go somewhere."

Bigla namang lumungkot ang mga mata nila at bumagsak ang mga balikat. Si Icing parang iiyak na. Si Coffee naman biglang lumamig ang aura. Mana talaga sa nanay! Ang bilis mag shift ng mood.

"Come Icing. Dito nalang tayo kumain sa kabilang table." Niyakag niya ang kapatid papunta sa katabing mesa.

Ramdam ko ang kalungkutan nila and I can't bear seeing these little dolls like this.