PSİKOPAT

Bölüm 2

Cihangir'in ağzından...

Elim ayağım sinirimden titriyordu.Arabanın yanında bir sağa bir sola doğru oltalıyordum.Onu orda öldürmeliydim.Neden bırakıp çıktım ki...

'Noldu sana? Ne bu sinir.Sakinleş biraz dostum hadi.' dedi Baran omzuma dokunup.

'Sakinim ben.'

'Evet belli oluyor.Anlatacak mısın artık ne olduğunu bana da.'

'Bugün çok tuhaf bir şey oldu Baran.Ben bile hala şokundayım.' dedim ve denizin kenarındaki kayalıklara doğru yürüdüm...

'Noldu?'

'Bugün bir kız gördüm.'

'Ee aşık mı oldun.' dedi ve kahkaha attı peşimden yürürken.

Sinirlendim ve durup yüzüne ters ters baktım;

'Dinlemeyeceksen git.'

'Ya saçmalama ben öylesine patavatsızlık ettim anlat dinliyorum hadi.' dedi omzuma tekrar dokunup.

'Kız Arya'ya o kadar benziyordu ki...Gözleri ağzı burnu..Ses tonu bile.Herşeyi tıpkı onun gibiydi.Elim ayağıma dolaştı dilim tutuldu..Sanki hiç ölmemiş gibiydi.' dedim rüzgarın dağıttığı saçlarımı sağa doğru tararken.

'O öldü biliyorsun sende bunu.'

'Biliyorum öldü.Ama kabullenmek istemiyorum bunu ben.O kız var ya onun ikizi gibiydi.O kızı istiyorum Baran ne pahasına olursa olsun istiyorum onu.' dedim.

'Yapma Cihangir boşver gitsin küçük bir benzerlik sende biliyorsun bunu.Uzak dur ondan.İkinize de zarar verecek senin bu Arya takıntın.'

'O kız benim olacak Baran.Ben bu ölümü kabullenemiyorum kabullenmeyeceğim de asla..Onu Arya gibi yapacağım tıpkısının aynısı olacak hemde.'

'Bana kalırsa hiç bulaşma bile ama sen bilirsin.Arya gibi onu da öldürürsen eğer sonunu sen düşün artık.' dedi.

'Bir daha böyle bir cümle sakın kurma!' diye bağırdım ve yerden aldığım taşı denize fırlattım.

'Sen duymak istemiyorsun ama bu böyle.Sende bunu kabullen ve bir başkasının daha canına kıyma kardeşim.Ben uyarayım da yine de sen bilirsin...'

'Eyvallah.'  dedim ve arabaya doğru yürümeye başladım.

'Ne yapacaksın peki.Nasıl olacak bu dediğin?' diye sordu merakla.

'Sen bana yardım edecek misin onu söyle önce.' dedim ve durup bir cevap bekledim.

'Edicez artık napalım.' dedi ve gözlerini devirdi.

'Eyvallah.Bakalım bilmiyorum bulucaz bir çaresini artık.' dedim ve arabaya binip hızla şehrin merkezine doğru gaza bastım...

Ses'in ağzından...

'Bugünde bitti çok şükür.' dedim elimdeki bezi sıkıp rafa asarken.

'Aynen bebiş çok yoruldum ya.' dedi Caner başını omzuma koyup biraz mızmızlandı.

'Kalkta gidelim artık.'

'Gitmicem.' dedi hala mızmızlanıyordu.

'İyi sen burda kal ben gidiyorum.' dedim ve ayağa kalkıp montumu giydim.

'Hiç rahat yok insana.'

'Hadi hadi evinde rahatlarsın artık.' dedim ve kolundan tutup sürüklemeye başladım.Kapının önüne çıktığımızda hava baya kötüydü.Yağmur atıştırıyordu ama ikimizinde gideceği yer yakındı Allah'tan.Caner'in koluna girip yürümeye başladık.Sohbet ederek yolu bitirmiştik.