PSİKOPAT

Bölüm 44

Cihangir'in dilinden...

'Nasılsın dostum?' dedi Kaan elindeki birayı bana uzatıp ve yanımdaki koltuğa oturdu.Cebimden sigara paketini çıkarıp anlamsızca içindekileri saydım ve bir dal alıp yaktım.Derinden içime çektim ve bir kaç saniye nefesimi içimde tutup bıraktım...

'Nasıl olunursa öyleyim.'

'Tam olarak ne yaşadığınızı bilmediğim için yorum yapmak istemiyorum ama madem seni istemiyor unut gitsin.' dedi ve masadaki biradan bir yudum alıp arkasına yaslandı.

'Unutmak mı?Ben onu unutmak için sevmedim kardeşim.Asla ondan vazgeçmeyeceğim.Şimdilik başka planlarım var.Her şeyin bir sırası var.Ve şuan ki planım çok ayrı.'

'Ne düşünüyorsun?Aklında ne var?'

'Annemi bulacağım ve onu öldürüp, layık olduğu yere gönderdikten sonra içimdeki kin ve nefretten kurtulacağım.Yepyeni bir insan olarak devam edeceğim hayatıma.Ses'i şimdi değil o zaman alacağım yanıma.Önce şu kirli geçmişimin izleri silinsin sonrası çok kolay olacak...' dedim ve elimdeki biradan bir yudum aldım.Alkol oranı çok düşük olduğu için ancak on şişe içersem belki birazcık baş dönmesi yaratıyordu onun dışında tek güzel yanı sigarayla iyi gidiyor olmasıydı.Yoksa tadı falan da berbattı.Ruhsal olarak rahatlatıyordu sadece...

'Anneni nasıl bulacaksın peki.Bunca zamandır bulamadın kolay olmayacak bu çok uzun sürebilir.Bekleyebilecek misin?'

'Hayır çok kolay.Onun yerini bir kişi biliyor.'

'Kim o?'

'Arya.'

Kaan yavaça koltukta doğrulup yüzüme şaşkınca baktı.

'Arya mı?'

'Evet Arya.Ona ulaşmamızın bir yolunu bulacağım mutlaka.Ortak bütün arkadaşlarıma haber vereceğim.İllaki biriyle görüşüyordur mutlaka bir haber gelecek.Annemin yerini bilen tek kişi o.O olmazsa zaten bulamam biliyorum...' dedim çaresizce ve birayı kafama diktim.

'Bu dediğin çok zor ama dene bakalım.Belki bir şey çıkar.Ya o zamana kadar Ses'i kaybedersen?' dedi ve merakla yüzüme baktı.

'Öyle bir şey olmayacak.Ben onu nerede olursa olsun bulurum.' dedim kendimden emin bir şekilde.Kapı sesi duyuldu ve bir kaç saniye sonra içeriye Baran girdi.

'Naptınız?Ses'i almadan mı geldiniz?' dedi şaşkınca.

'Almadık.'

'Neden?Nasıl yani Cihangir onu orada bırakıp asla gelmezdi.Ona şaşırdım.' dedi ve Kaan'ın elindeki birayı alıp kafasına dikti.

'Bu kez böyle olması gerekiyor.' diye mırıldandım ve başımı kaldırıp Baran'a ters ters baktım ve 'Seninle hesabım daha bitmedi yalnız Baran.Ama şuan tartışacak gücüm yok bir arada hatırlatırsın.'

Baran küçük bir kahkaha patlattı ve elindeki boş bira şişesini masanın üzerine bıraktı.

'Olur hatırlatırım kardeşim.Zaten benim de sana laf anlatacak ne halim var ne de keyfim.' dedi ve kendini sırt üstü koltuğa atıp gözlerini kapattı.'Bira kaldı mı?' diye mırıldandı.

'Yok bitti.' dedi Kaan.

Baran derinden bir of çekti.Kaan birden ayağa fırladı ve aklına çok mükemmel bir fikir gelmiş gibi gözleri kocaman kocaman açıldı.

'Heyyy millet kalkın gidiyoruz.' diye bağırdı.

Baran tek gözünü açıp 'nereye' diye mırıldandı.Bende bir cevap beklercesine yüzüne baktım.