She's it | 5SOS | book 1

Chapter 18

POV ??? (Nieuw!)

Na een superlange vlucht zijn we eindelijk in Italië. Ik ben zo blij dat Lucy ook mee is, anders zou ik haar echt gaan missen. Dit klinkt misschien heel raar, maar ik vind Lucy leuk.. Alleen het lijkt mij niet zo'n goed idee om dat zo te vertellen, want Ashton gaat dat nooit, maar dan ook nooit goedvinden. Ik heb het er wel met Michael over gehad, geen idee waarom, het floepte er zo uit. Hij zei dat het wel goed zo komen. Maar ik heb er nog geen hoogte van gekregen, bedoelde hij nou dat Lucy mij ook wel ziet zitten of dat het vanzelf wel over gaat. Een zucht verlaat even mijn mond. Ze is gewoon zo mooi, alleen ziet ze het zelf niet altijd. Ik draai me nog een keer om, en probeer dan weer te slapen. Het lukt gewoon niet, ik blijf maar aan haar denken.. Ik heb nog nooit zo'n fijn gevoel gehad als ik aan iemand denk. Mijn grootste angst is dat Ashton het niet goed vind, daarom kan ik het denk ik maar beter niet openbaar maken.. Hoe graag ik het ook aan Lucy wil vertellen, het gaat echt gewoon niet.

POV Lucy

Ik word wakker en kom erachter dat ik op de grond lig, ik ben dus uit mijn bed gevallen. Typisch iets voor mij. Ik sta op en ga op het bed liggen, ik pak mijn telefoon een besluit Luke even een berichtje te sturen.

Lucy: Ik ben al wakker, ben uit mn bed gevallen vannacht. :c

Daarna ga ik maar random spelletjes doen op mijn telefoon. Misschien is er nog iemand wakker? Ik besluit om een groupsapp aan te maken, voor de tour. Ik noem hem ''Tourclub ily bye''. Iemand krijgt straks de rechten om het te veranderen.

Lucy: Is er al iemand wakker?

Mikey: wat is dit help haal het weg

Ash: Me! En ik heb honger.

Lucy: Ik heb ook honger, ik ga roomservice bestellen, komen jullie naar onze kamer?

Een paar minuten hoor ik geklop op de deur, als ik de deur open staan Michael, Ashton en een slaperige Calum daar. ''Michael maakte me wakker.'' Zegt hij vermoeid. ''Michael, je moet ook rustig doen. Jerk.'' zucht ik. Ze lopen langs me naar binnen en ik sluit de deur, ''doe een beetje rustig, Dian ligt nog te slapen.'' Misschien had ik dat beter niet kunnen zeggen, want Michael vliegt meteen naar het slaapgedeelte en springt op Dian haar bed. ''Hij vind haar leuk he?'' vraag ik onopvallend aan Ashton en Calum. ''Jup'' zegt Calum. Ik grijns. ''Dacht ik al, het is echt aan alle kanten te zien. Alleen Dian is zo blind want ze vind hem ook leuk.'' Ik sla mijn hand voor mijn mond, dat mocht ik dus niet zeggen. ''Whoops, dat mocht ik niet met jullie delen.'' Ashton lacht en Calum grinnikt even, daarna schiet ik ook in de lach door Ashton zijn lach. Dan komt Dian vermoeid de hoek om lopen. ''Ook goedemorgen.'' zegt ze een beetje chagrijnig. Die heeft last van een ochtendhumeur. ''Ashton ik wil jouw kamersleutel, ik moet Luke even wakkermaken!'' zegt Michael een beetje enthousiast. Hoe laat is het eigenlijk? Als ik op mijn horloge kijk zie ik dat het al 12 uur is, zo vroeg is het dus niet. ''Ik maak hem wel wakker, want als Michael dat doet heeft hij net zo'n ochtenhumeur als Calum en Dian.'' zucht ik. ''Ik heb geen ochtendhumeur!'' roepen Dian en Calum tegelijk. ''Dacht het wel.'' grijns ik. Ik pak de sleutels van Ashton zijn kamer uit zijn handen en loop de deur uit, op naar Luke. Ik loop hun kamer in en ga naar het slaapgedeelte, Luke ligt op zijn zij en zijn telefoon ligt nog in zijn hand. Die is zo in slaap gevallen. Ik pak de telefoon uit zijn handen, eigenlijk is dit heel onbeschoft maar ik moet even een foto op twitter zetten. ''Sleeping Luke, he's cute, isn't he?'' plaats ik als tweet met de foto erbij op zijn twitter account. Daarna ben ik zo vriendelijk om zijn telefoon aan de oplader te leggen, aangezien hij bijna leeg is. ''Wakkerworden, pinguïn.'' Ik por Luke even in zijn zij. ''Meneer de reisleider, zouden wij niet door Rome heen gaan?'' zeg ik een beetje quasi boos. ''Huhh, wat?'' mompelt Luke. ''Dat je een pinguïn bent.'' Grap ik. ''Echt?'' zegt Luke dan ineens heel erg wakker. ''Ja, echt.'' mompel ik. Ik trek de dekens van Luke af, misschien was dat niet zo'n goed idee want hij ligt met alleen een boxer aan. Zonder dat ik het doorheb, staar ik hem aan. ''Je staart.'' zegt Luke droog. ''Huh wat? Ik heb helemaal geen staart in?'' zeg ik verbaasd. Ik haal een hand door mijn haar om te voelen of ik echt geen staart in heb, maar nee, ik heb echt geen staart in. ''Je bent echt een loser Luus.'' zegt Luke dan. ''Jij ook bedankt?'' zeg ik dan. Daarna schieten we in de lach. ''Komen jullie nog, tortelduifjes?'' horen we dan vanaf de gang. Ik voel dat mijn wangen rood worden. ''We komen er aan!'' Roep ik. ''Schiet is op, we moeten weg.'' Zeg ik tegen Luke terwijl ik hem uit het bed probeer te krijgen.

----

Another chapter! Yay. Oké, dat met dat staren heb ik echt een keer gehad. Ik zat heel erg naar iemand te staren en toen zei een vriendin ''Je staart'' en toen maakte ik dus dezelfde opmerking en ik voel me zo dom nu. Jullie vroegen trouwens hoe ik mijn kind zou noemen: Als het een meisje is zou ik haar Amal noemen want zo heet een twittervriendin van me (die ik van de week een superleuke brief heb gestuurd met een fanfictie die ik nog wel in mijn andere boek ga plaatsen) en dat hebben we afgesproken el o el. En als jongen zou ik hem Luke noemen tenzij het kind van Luke is (dream on gurlll.) Oké, de volgende vraag:

Wat vind je van het verhaal tot nu toe?

Wie zal ??? toch zijn, ik weet het, lekker puh. Laat even een reactie achter en vote even want dan vind ik je superlief, en dan komt mijn verhaal hoger te staan en dat wil ik graag.

superveel liefss, Liesannuu.