She's it | 5SOS | book 1

Chapter 20

POV Lucy

''Wat is nieuw voor je?'' Vraag ik. ''Dat Luke zijn pinguïn knuffel weggeeft, dit had ik nooit verwacht.'' Zeg hij dan. Ik kijk hem een beetje droog aan, oke dan. ''Hiii everyone!'' Hoor ik Ashton dan praten. ''Ashton, tegen wie ben jij aan het praten?'' Vraag ik verbaasd. ''En dit is Lucy, ze was denk ik vergeten dat ik een Keek zou maken. Domme zus toch.'' Zegt Ashton dan, op zo'n hele grappige, vervelende toon. Ik sla mijn armen even over elkaar heen. ''Zo praat je niet over mij.'' Hij grinnikt even. Daarna loop ik weg naar het chillgedeelte, want daar zit iedereen en daar is ook voedsel. Ik plof neer op de bank. ''Meneer de reisleider, haal jij is iets lekkers voor me.'' Zeg ik overduidelijk muntend op Luke. Hij zucht even maar staat dan - tot mijn verbazing - op om wat te halen. ''Wat wilt mevrouw?'' Vraagt hij dan. ''Maakt niet uit.'' Grijns ik. Michael, Calum en Dian kijken me verbaasd aan. ''Die heb je mooi om je vinger gebonden!'' Roept Dian. Ik knik. ''Dat krijg je als je de weg naar het hotel niet weet.'' Glimlach ik. Daarna komt Luke terug met het eten. Hij heeft muffins gepakt, oh yeah. Ik pak snel een chocolade muffin van het dienblad. Ik neem er meteen een grote hap van. ''Weetje,'' zeg ik met volle mond, ''ik vraag me nog steeds af hoe Ashton mij gevonden heeft.'' Ik slik mijn eten snel door. ''Nou, dat kunnen wij je wel vertellen hoor.'' Grijnst Calum. Ik knik aanmoedigend, maar hij begrijpt het niet. ''Vertel dan!'' 

Calum begint meteen te vertellen. ''Het begon 2 jaar geleden, we waren toen al een band en redelijk bekend i..'' ''Jaja, praat nou door.'' Onderbreek ik hem. ''Zijn moeder vond het wel eens tijd om hem de waarheid te vertellen, we waren aan het oefenen toen hij een berichtje kreeg, of ie even naar huis kon komen, het was belangrijk. Nou, Ashton was toen nog erg braaf en deed dat ook meteen. Wij wisten van niks, de volgende dag vertelde hij dat hij een zusje had. Toen wij vroegen hoe je eruit zag, we waren jongens dus we vroegen dat soort dingen.'' Ik begin even te lachen, typisch jongens. ''Maar oke, hij zei dat hij dat niet wist en dat hij je graag wilde ontmoeten. Hij wist alleen dat je Lucianna heette en dat je in Engeland woonde.'' Ik knik even. ''Nu wil ik vertellen!'' Roept Michael. Calum knikt. ''Nou, we spraken toen af om alle twittermensen die Lucianna heten op te schrijven, zodra we er 1 tegen kwamen. We volgende ze dan op een ''fanaccount'' en dan gingen we ze gewoon observeren. Dit vonden we trouwens wel heel grappig, toen op een dag zag ik in mijn tijdlijn een retweet, het was een tweet van jou. Ik klikte erop en wist het eigenlijk meteen zeker toen ik je profielfoto zag, dus appte ik je naam naar Ashton en dat is ook de dag dat hij je volgde op zijn echte account. Alleen wilden we nog bevestiging. Maar de rest weet je wel.'' Ik knik en lach even. ''En waren jullie aan het roddelen over mij?'' Horen we Ashton dan ineens. ''Ja meneer de stalker, dat deden we.'' Zeg ik. 

---

Oke kort hoofdstuk maar mn laptop is bijna leeg en ik wilde persee wat schrijven en het is al vet laat, maar toch heeft het hoofdstuk nog wel veel inhoud en het spijt me echt dat het zo kort is maar ik ben moe en idk. Ik schrijf waarschijnlijk dit weekend weer omdat ik veel huiswerk heb en toetsen en janken dit. Heel erg bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige hoofdstuk! En kunnen jullie weer voten? Dankjewel c: 

xx snapitslisanne iehehe