Chapter 23

3.2K 211 12
                                    

POV Lucy

De volgende ochtend word ik wakker van geschreeuw op de gang. Ik zucht even en probeer dan weer verder te slapen, maar het geschreeuw stopt niet. Er wordt zelfs op de deur gebonkt, dan hoor ik dat mijn naam word geroepen. Ik probeer onder Ashton zijn houtgreep vandaan te komen en na enkele minuten sta ik in mijn pyjama voor de deur. Ik doe hem op een kier en meteen zie ik Calum daar staan, samen met Michael. ''Waar is Dian?'' Vraag ik. ''Oh, die is even aan het douchen.'' Zegt Michael nonchalant. ''Wat wij kwamen vragen,'' begint Calum dan, ''waar is Luke?'' Ik schrik even, is hij weg? Dan komen de herinneringen van vannacht weer naar boven. ''Ehm, ik heb werkelijk geen idee. Misschien is hij een ontbijt aan het halen? Loop anders even naar die bakker om de hoek, daar is ie vast wel.'' Zeg ik, met een kleine twijfel in mijn stem. Zullen ze me wel geloven? Ze knikken en we zeggen gedag, als ik net de deur dicht heb staat Luke ineens achter me. ''Wat was er allemaal? Werd je lastig gevallen.'' Hij gaapt even. ''Luke,'' sis ik, ''jij moest vroeg mijn kamer uit, dit noem ik niet vroeg.'' Luke kijkt me even verbaast aan en schiet dan in de lach. ''Je meende dat vannacht? Het maakt toch niet uit dat ze me hier vinden.'' Hij grinnikt even. ''Je moet nu weg, ze denken dat je bij de bakker bent, je moet zelf maar bedenken waar je was.'' Daarna geef ik hem een duwtje richting de deur. ''Hallo, ik moet toch ontbijten.'' Zegt hij verbaast. ''Ontbijten doe je maar bij de starbucks ofzo, en neem voor mij ook wat mee ik ga nog even slapen.'' Grijns ik, ik doe de deur open en duw hem naar buiten. ''Succes!'' Roep ik enthousiast naar hem, hij kijkt me chagrijnig aan. 

''Wat was dat allemaal?'' Vraagt Ashton als ik terug loop naar mijn bed, fijn, die is ook wakker geworden. ''Oh, de jongens zochten Luke en net toen ze weg waren kwam Luke terug.'' Grijns ik. ''Maar ik ga nog even slapen, ik ben ziek moe.'' Zucht ik. Ik kruip in mijn bed, het is nog een beetje warm van Luke en het ruikt best wel goed, moet ik eerlijk toegeven. Eigenlijk kom ik niet meer in slaap, en ik hoor naast me dat Ashton uit bed gaat. ''Mhh, de jongens zijn ontbijt aan het halen.'' Mompel ik. Daarna wordt er op de deur geklopt. ''Zijn ze nu al terug?'' Vraag ik. Ik zie dat Ashton zijn schouders ophaalde, en daarna loopt hij naar de deur toe. Dian stormt meteen richting mijn bed. ''Waar is Michael?'' Roept ze een beetje paniekerig. ''Rustig joh, die is even naar de bakker ofzo.'' Grijns ik. Een opgeluchte zucht verlaat haar mond. ''Moet jij niet eens uit bed?'' Vraagt ze dan, en daarna trekt ze de dekens meteen van mijn bed af. ''Eigenlijk wel ja, maar er is toch nog geen ontbijt en we gaan vandaag toch niks doen.'' Antwoord ik op haar vraag. ''Lucy... Vandaag is het eerste concert.'' Zegt Dian dan droogjes en op de achtergrond zie ik Ashton een beetje verbaasd kijken. ''Lucy toch..'' mompelt hij. ''Oh.'' Is het enige wat ik kan zeggen. ''Moet er dan niet gerepeteerd worden?'' Vraag ik, en daarna stap ik uit het bed. ''Moet jij dan niet even douchen?'' Vraagt Ashton quasi boos. Ik grinnik en knik instemmend, misschien is het inderdaad een slim plan om even te douchen. 

Als ik uit de douche kom zit iedereen in onze kamer. ''Eh hi, staren is onbeleefd.'' Zeg ik als er een rare stilte valt waarin iedereen mij aankijkt. ''Is er iets?'' Vraag ik als ik voor de spiegel mijn haar doe. ''Nee hoor, we wachten gewoon op jou. Al 30 minuten.'' Zegt Calum droog. Ik schud mijn haar droog en pak mijn tas, ik stop er wat make-up in, een oplader, oortjes en mijn meidendingen, voor het geval dat. ''Nou dat is fijn voor jullie, maar we kunnen nu gaan. Ik regel mijn make-up daar wel. Misschien wilt Lou het wel doen.'' (A/N: Het is de WWAT, want dat vind ik cool.) Daarna rennen de jongens meteen naar de deur, ik en Dian strompelen er een beetje achteraan. 

''Jullie zijn een beetje laat!'' Wordt er meteen naar de jongens geroepen zodra we er zijn. ''Ja klopt, Luus ging lang douchen.'' Zegt Michael dan. Ik grijns, de jongens gaan eerst repeteren terwijl ik en Dian besluiten het gebouw te verkennen. Er staan al best veel fans buiten en ze zingen liedjes. ''Als  we ertussen gaan staan he, zouden ze ons herkennen?'' Vraag ik aan Dian. ''Vast niet, we kunnen wel even naar buiten en dan gewoon achteraan aansluiten.'' Ik knik en we gaan samen opzoek naar een uitgang. Als we eindelijk een uitgang hebben gevonden lijkt het ons wel handig om een backstagepas mee te nemen zodat we er nog in kunnen. Gelukkig komen we nog een manager tegen en die geeft ons 2 passen. We hangen ze om onze nek en doen hem onder ons shirt. ''We moeten eigenlijk merch aandoen he.'' Grijns ik dan. ''Wacht, we schrijven de namen gewoon op onze armen enzo, dan denken ze dat we fans zijn.'' Zegt Dian, dat is slim. Ik knik en pak een pen uit mijn tas. Ik begin te schrijven en ik besluit om Michael zijn naam extra groot op haar arm te schrijven. Daarna kliedert Dian mij onder met de namen. ''Nu zijn we echte directioners en 5SOS fans.'' Roepen we, heel toevallig, in koor. Daarna gaan we echt naar buiten. We lopen het terrein af en lopen daarna via de buitenkant naar de rij. We besluiten om in de rij voor de vloer te staan, die is ook het langst. We beginnen met de liedjes mee te zingen, ik pak mijn telefoon uit mijn zak. ''Dian, we gaan op de foto. Als jij je arm nou even goed erop doet stuur ik het naar mijn broer.'' Zeg ik droogjes. Zodra ik zeg dat ik het naar Ashton stuur zou ik aandacht trekken en dat willen we niet. Ik maak een foto en stuur deze naar Ashton, en zet hem ook in de whatsappgroep. Michael stuurt meteen allemaal hartjes terug en de rest sturen gewoon wat lach smileys. ''Wat is eigenlijk het nut dat we hier staan?'' Vraagt Dian aan me. ''Soms moet je wat avontuur in je leven toevoegen.'' Zeg ik, denkend aan Luke zijn uitspraak van vannacht. Daarna hoor ik om ons heen toch wat gefluister, ik denk toch dat ze ons door hebben. ''Zullen we even naar de WC gaan?'' Vraag ik aan Dian, gelukkig snapt ze het en ze knikt. Daarna lopen we weg. Als we bijna van het terrein af zijn komen er toch nog wat meisjes. Ze vragen vooral of wij hun twitternamen willen doorgeven, dus ik plaats die maar meteen in de whatsappgroep, anders vergeet ik het. Ze bedanken ons en daarna lopen we snel weg, voordat het telaat is. Als we weer binnen zijn lopen we naar de kleedkamer van de jongens, en 1D is daar nu ook. 

--

Zouden jullie even willen zeggen wat jullie ervan vinden? Waarschijnlijk update ik zondag wel weer! Ik heb nu zowat al mn toetsweek cijfers terug en ik heb tot nu toe alleen maar voldoendes. Yaaay. Bedankt voor alle votes, ik zou er graag nog wat bij willen haha. 

Lieeefs, 

snapitslisanne. <3

She's it | 5SOS | book 1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu