"Mevt bedenini bırak soluma, soluğuma.
Nefesim deri gözeneklerine sinsin,
Sonra sıva kollarını, arındır kanları. Boğazına yapışan ses tellerime kulak ver
Onlar hükümsüz.
Onların üzerine bir neşter sapla,
İnan bana. Onlar yetersiz.
Dudaklarımdan fırar eden her harf,
Vefasız evlat örneği.
Ve sen fazla hoşsun,
Belki de bu boşluğa çoksun?
Sanırım yoksun."
