Zaw Gyi
18
ဆိုယြန္းလည္း Jimin ကို ကုတင္တြင္ သိပ္ရင္း
"ငါ ဒီအတိုင္းဆက္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး တစ္ခုခုလုပ္မွျဖစ္ေတာ့မယ္"ဟုေတြးရင္း အိမ္ေအာက္ဆင္းလာေလသည္။ အနည္းငယ္ညည့္နက္ေနတာေၾကာင့္ တစ္အိမ္လံုးအိပ္ေမာက်ကုန္ၾကၿပီ..သူလည္း အိပ္ယာဝင္ရန္ အေစခံေဆာင္ဘက္ အေလွ်ာက္ ေနာက္ေက်ာမွ သူ႔အားပါးစပ္ပိတ္ကာ အေမွာင္ထဲဆြဲေခၚသြားေတာ့သည္။
"အု..အု"
"ဟမ္..Taehyung..နင္ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"အခု ေျပာဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး..ဆိုယြန္း Jimin ေရာ သူအိပ္ေနတာလား"
"ေအး..ငါအခုပဲ သူ႔အခန္းထဲက ထြက္လာတာ သူ႔ကိုလာေခၚတာလား"
"ဟုတ္တယ္..ေက်းဇူးျပဳၿပီးကူညီပါဟာ..ငါJimin ကိုေခၚၿပီး ႏိုင္ငံျခားကိုျဖစ္ျဖစ္သြားေတာ့မယ္"
"အင္း ..ငါကူညီမွာပါ...ဒီ မီးေတာက္ထဲက ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ပါေစဟာ"
ဆိုယြန္းလည္း Jimin ကိုေခၚရန္ အိမ္အေပၚထပ္သို႔တိတ္တဆိတ္တက္လာရင္း Jimin အခန္းတံခါးကို ျဖည္းညႇင္းစြာဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။
ဆိုယြန္း နဲ႔ Taehyung ေတြ႕လိုက္ရတာက ကုတင္ေအာက္တြင္ ဒူးခ်ထိုင္ကာ လက္ထဲတြင္ ေဆးလံုးမ်ားစြာျဖင့္ ေသာက္ရန္ၾကံေနေသာ Jimin
"Jimin..မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ !!?"
"Tae..~~~? "
Taehyung က ေျပးလာကာ Jimin လက္ထဲရွိေဆးလံုးမ်ားကိုယူၿပီး လႊတ္ပစ္လိုက္သည္။
"ဘာလို႔လဲကြာ~~ဘာလို႔လဲ မင္းမရွိရင္ ငါဘယ္လိုအသက္ရွင္ရမွာလဲ~ဘာလို႔လဲ"
Jimin လည္း ငိုကာ"ေတာင္း ေတာင္းပန္ပါတယ္..ကြ်န္ေတာ္ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ထြက္ေျပးခ်င္ေနၿပီ.."
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကိုယ့္ကိုထားခဲ့ပါနဲ႔ Jimin ရာ ..ကိုယ္မင္းကိုလာေခၚတာ ထြက္ေျပးၾကမယ္ေလ ေနာ္"
"တစ္ကယ္လား!..ဒါေပမယ့္ ထပ္ဖမ္းမိသြားရင္ေကာ Tae "
"ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး ကိုယ္တို႔ အေဝးႀကီးကို ထြက္ေျပးၾကတာေပါ့ကြာ"

YOU ARE READING
𝑪𝒉𝒂𝒏𝒄𝒆 𝒕𝒐 𝑳𝒐𝒗𝒆 // 𝒌𝒕𝒉:𝒑𝒋𝒎 ✅
Fanficခ်စ္ဖို႔ေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး...ေနာက္တစ္ႀကိမ္လူမွားၿပီးခ်စ္မိမွာကို ေၾကာက္တာ...။ ချစ်ဖို့ကြောက်တာမဟုတ်ဘူး...နောက်တစ်ကြိမ်လူမှားပြီးချစ်မိမှာကို ကြောက်တာ...။ Vmin.