|Zakończone| Ja Cię kocham. Ty mnie nie znosisz. - Inazuma Eleven | Yaoi

Axel czemu mi to robisz?

(Z perspektywy Kevina)

Wstałem coś koło 12 godziny i postanowiłem iść na wieżę widokową. Ubrałem się i wyszedłem z domu, miałem słuchawki w uszach. Muzyka brzmiała w mojej głowie, a ja szedłem dalej. Wszedłem na szczyt wieży widokowej i zauważyłem jak Axel siedzi tak z Mery?! Wziąłem głęboki oddech i podszedłem do barierki. Dobra Kevin spokojnie. Patrzyłem na miasto. Starałem się nie zwracać uwagi na zakochanych. W końcu nie będę im przeszkadzał w romansach.
-A ty co udajesz, że nas nie widzisz? -odezwał się Axel.
-Nie, nie. Nie chciałem przeszkadzać.
Czułem jak na mojej twarzy pojawiają się rumieńce.
-Nie przeszkadzasz - odezwała się Mery.
-Cieszę się.. 
Odwróciłem się i dalej patrzyłem na miasto. Słyszałem tylko śmiechy i chichoty Mery. Czułości Axela co do niej, to mi łamało serce, ale zacisnąłem zęby i dalej patrzyłem przed siebie.

(Z perspektywy Axela)

Łaskotałem Mery, a ta śmiała się w głos. Po chwili pocałowała mnie w usta. Czułem się nie zręcznie, ale w kilka sekund zmieniło się to. Zaczęliśmy się namiętnie całować. Kevin spojrzał na nas i zszedł z wieży. Poszedł gdzieś, a Mery spojrzała na mnie.
-Muszę Ci coś powiedzieć Axel- oznajmiła.
-Słucham?
-Przyjaźń to dla mnie za mało. Już od dawna czuje do Ciebie coś więcej. Ja ciebie kocham. - po tych słowach pocałowała mnie.
-Mery muszę to przemyśleć-odparłem.
Odprowadziłem ją do domu, po czym sam poszedłem do swojego.
Położyłem się w łóżku. W końcu będę miał dziewczynę, ale ja nadal coś czuje do Kevina...

(Z perspektywy Kevina)

Poszedłem do domu, wszedłem i od razu wbiegłem do pokoju rzucając się na łóżko. Zacząłem płakać w poduszkę. Czemu on to robi?  Czy ja jestem taki zły?
Płakałem dalej...

(Z perspektywy Mery)

Mam nadzieję, że dobrze przemyślisz moje wyznanie Axel. W tym momencie rzuciłam nożem w zdjęcie Kevina. Żaden gej mi Ciebie nie odbierze. Żaden.
Uśmiechnęłam się jak psychopatka.

Ciąg dalszy nastąpi...
Zapraszam na kolejne części.
Adik. Karolak.