2 yıl sonra:
Aradan iki yıl geçti ve ben gelen kişiye hala inanamıyorum.Nasıl oldu ?Beni artık kimse tanımıyor.Asker ve ya polis filan da değilim artık.Evet olmak bende isterdim ama şu an mezarımın başındayım.Yani kısaca herkes beni mezarda diye biliyor.Yani ÖLÜ.Bunu bilen ve bana destek veren kişiler Kanca ve Sedef.Umarım kardeşim fazla üzülmüyordur.Asker arkadaşlarım da bilmiyor.Onlara mektup yazdım.Bunların bir gün eninde sonunda olacağını bılıyordum.
MEKTUP:
Bunların bir gün eninde sonunda başımıza geleceğini biliyordum.Bana kızmayın tamam mı.Emin olun bende böyle olsun istemezdim.Kardeşim size emanet.Kardeşim üzülürse mutlu etmeye çalışın.Fazla diyecek bir şey bulamadım.Evet birlikte ölümlerin ucundan döndük,30 kişiden fazla adamlarla sırt sırta omuz omuza mücadele ettik.Ama buraya kadarmış.Her zaman dediğimiz gibi VATAN SAĞOLSUN...
Keşke daha fazla bir şey diyebilsem...
Sedef ile birlikte gizlice teröristleri falan öldürüp bişey bilmiyormuş gibi yapıyorduk.Bu operasyonda Kanca da dahil.Aa sonunda o geldi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞ MI? BARIŞ MI?
AcciónArkadaşlar ben Romanya'da yaşıyorum ilk kitabım için çok heyecanlıyım umarım hikâyemi beğenir ve oylarsınız❤️