Gözmüzü depoda açtık.
Abim:Bu sefer ölüceksiniz heveslenmeyin.Bu sefer sizi o kurtaramaz.Burayı o bile bilmiyor.Ben:Biz ölmeyiz,şehit oluruz.Siz leş olursunuz.Biz ölüme gülerek gideriz,ya siz tir tir titreyerek.Şunu bil ki bu dünyada sen şanslısın.Ama öbür tarafta ?Biz sana güleceğiz,sen ise cehennem ateşinde yanacaksın !
Abim:Öbür dünya da olanlar benim umrumda bile değil.
Ben:İyi düşün...Belki burada şimdi öleceksin olamaz mı ?
Abim:YETER!!Çok konuştun.Ağzını bağlayın şunun.
Tetiğe tam basacaktı ki bomba patladı.Bir türlü ölemedim gitti.Sedef ile biz yaşıyorduk.Ama ağır yaralıydık.Acaba o bombayı oraya kim yerleştirmişti ?
Ben:Sedef!İyimisin,bak ben birdaha bu acıyı yaşayamam.
Sedef:İyiyim.Sadece ayağımın üstüne basamıyorum.Sonra "o"geldi.
X:Galiba yanlış yerleştirdim bombayı.Ondan öyle oldu.Bizim mekana geldik.
Arkadaşlar galiba artık "o"diye değil komutan diye seslenicem ne diyim mafyamı diyim
Komutan:Sedef,galiba sen bir süre tekerlekli sandalyede kalacaksın.
Sedef:Ama bu olamaz.Ben artık nasıl görevlere katılıcam,nasıl gizli operasyonlara katılıcam.
Komutan:Ateş tek katılacak.İyileşene kadar.
Ben:Tamam
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞ MI? BARIŞ MI?
AçãoArkadaşlar ben Romanya'da yaşıyorum ilk kitabım için çok heyecanlıyım umarım hikâyemi beğenir ve oylarsınız❤️