Yolda Kanca ile beraber yolda yürürken bir sahipsiz kangal gördük.Kanca ile göz göze geldiğinde biraz hırladılar ama sonra alıştılar.Kangalı yanıma aldım.Sahibi belli ki sokağa atmış.Karnı çok aç ve biraz zayıflamış.Onun adını SAVAŞ koydum.Artık o da bizimle beraber.Kanca ile aynı yaştaydı ve ikiside erkekti.Birbirleri ile anlaşıyorlar dı da.Savaş'ı besledim ve eve gidince yedek kulübeye yatırdım.Kanca'da yorulmuştu.İkisi de gider gitmez yattılar(uykucu şeyler:)).Sonunda akşam olmuştu.Yemek yiyip uyuduk.Sabah sabah Savaş ve Kanca havlayıp durdular.Uyandığım da abim gelmişti.
Ben:Bak peşimizi bırak yoksa bu işin sonu iyi olmayacak.Defol git !
Abim:Bu yeni misafir mi ?
Ben:O da artık benimle.Onu da Kanca ile aynı derece de seviyorum.Hem bu seni ne ilgilendirir.Eğer şuradan çıkıp gitmezsen seni gönderirim.
Abim:Allah Allah nereye ?
Ben:Eee kafanda koca bir delik ile gidebileceğin tek bir yer var.
Abim:Şimdilik gidiyorum ama geri dönücem.BU İŞİN SONU YOK !!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞ MI? BARIŞ MI?
AçãoArkadaşlar ben Romanya'da yaşıyorum ilk kitabım için çok heyecanlıyım umarım hikâyemi beğenir ve oylarsınız❤️