Savaş hayatının geri kalanında artık yüreyemeyecekti.O an zaten kim üzülmez ki.Savaş ile birlikte eve geldik.Her şey git gide kötüye gidiyordu.Ancak hayatın gerçek yüzü bunlar işte.Akşam oldu.Savaş ile Kanca uyuyordu ama ben değil.Savaş'ın başından ayrılmadım.Gece lambasını yakıp kitap okurken aşşağı kattan bir ses geldi.Elimde bir silah aldım.Yavaşça aşşağı indim.Ancak kimse yoktu.Belki az önce gitmişti.Benim sesimi duymuştu.Sabah oldu.Gizli bölgeye gitmem gerekiyordu ama Savaş...Onuda götürdüm.Kanca zaten benimle geliyordu.Savaş ise evi koruyordu.Ancak artık koruyabilecek kimse yoktu.İkisinide götürdüm.Gizli bölgeye geldiğimde heryer paramparçaydı.Ağızım açık kaldı.
2 gün sonra...
Şu an akşam ve hala uyumadım.Uyumicamda.Yine bir ses duydum.Elime tabancamı aldım ve karşıma çıkan abimdi.Silahı sıktım.Adamlarıda bana saldırdı.Oysa ki abim artık bu işlerden vazgeçti zannetmiştik.Abimin cebinden bir liste çıktı.Liste bir ölüm listesiydi.Ben sondaydım.Peki ya ö.k. babam??...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞ MI? BARIŞ MI?
ActionArkadaşlar ben Romanya'da yaşıyorum ilk kitabım için çok heyecanlıyım umarım hikâyemi beğenir ve oylarsınız❤️