Mine ft. Bts Taehyung

Hoofdstuk 11

POV Third person

Ze heeft haar verleden op tafel gegooid. Ze heeft enkel niks over Nicky verteld. Dit zouden ze toch niet geloven. Iedereen denkt dat ze een man is in eerste instantie.

Niemand is instaat iets uit te brengen. Dit was het laatste wat ze hadden verwacht. Grace keek nog steeds naar de grond. Een traan verlaat haar oog en dit laat Taehyung terug te brengen naar de wereld.

Hij veegt haar traan weg en Grace kijkt opnieuw op. 'Je vader is hier niet. Zal hij ook nooit komen. Je bent veilig hier,' zegt hij en Grace zegt niks. Ze voelt zich toch niet veilig. Nooit gevoelt. Een andere traan verlaat haar oog.

'En je moeder?' vraagt Yoongi zacht en geschrokken. Zelfs hij heeft medelijden. Grace kijkt op. 'Mijn moeder verdween na mijn geboorte. Ik heb haar nooit gezien. Ik weet niet of ze nog leeft of niet en waar ze is. Vader had een moeder gemaakt. Het klinkt raar, maar ze is eigenlijk een robot. Ze ziet er als een persoon uit, maar is ze niet. Ze was geprogrammeerd om op te voeden en moeder te zijn,' zegt Grace zacht.

Taehyung heeft zich nog nooit zo gevoeld. Zo slecht voor een andere persoon. Hij voelde zich ook boos. Heel erg boos.

'Yoongi Hyung. Kan je via de chip zien waar de eigenaar is?' vraagt hij zonder zijn blik van de huilende vrouw voor hem te halen. 'Het is mogelijk, maar de chip is erg goed beschermd.

'Probeer het,' zegt Namjoon en Yoongi knikt. Hij neemt de chip weer over van Hoseok. Grace ziet er moe uit.

'S-sorry dat ik het n-niet eerder zei,' zegt ze ietsjes bang voor de reactie. 'Het is te begrijpen,' zegt Hoseok en de rest knikt ook. Taehyung niet. Die blijft naar Grace kijken.

Hij kan er maar niet bij hoe iemand zo over haar zou kunnen praten. Als dit zijn dochter was, zou hij er trots op zijn. Ze is prachtig. En hij weet diep van binnen dat Grace niet alles heeft verteld.

'Het is al laat. Grace heeft rust nodig van de hoeveelheid bloed dat ze heeft verloren,' zegt Jin tegen Taehyung en hij knikt. Hij tikt de vermoeide Grace op in bridestyle en loopt naar boven nadat hij iedereen gedag heeft gezegd.

Hij kijkt op Grace neer en ziet haar haar hoofd tegen de de borstkast van Taehyung leggen. Hij houdt haar wat steviger vast. Grace haar ogen vinden die van Taehyung. 'Bedankt,' zegt ze opnieuw. Taehyung houdt ervan om haar bedankt horen zeggen.

'Geen probleem prinses. Maar laten we even iets afspreken,' zegt Taehyung als hij haar op hun bed legt. Grace knikt. 'Geen geheimen. Je verteld me alles. Als je wilt vertel ik het niet tegen de anderen, maar mij vertel je alles waarvan je denkt dat het belangrijk is,' zegt hij. Grace reageert even niet, maar knikt dan.

'T-Taehyung?' vraagt ze en Taehyung knikt. 'Mag ik mijn vriendin bellen. Ze zal zich waarschijnlijk heel erg zorgen maken,' zegt ze zacht. 'Dat mag,' zegt Taehyung en geeft haar zijn telefoon. Ze bedankt Taehyung nog is en Taehyung glimlacht klein.

Ze belt haar vriendins telefoon en Charlie neemt op. Ze huilt en dat hoort Grace aan haar stem als ze begroet. 'Charlie,' zegt Grace en Charlie schrikt gelijk op. 'Grace! O mijn god Grace! Waar ben je?' schreeuwt ze gelijk. Grace kijkt Taehyung aan en die schud waarschuwend zijn hoofd.

'I-ik mag het niet zeggen, maar je hoeft je geen zorgen te maken,' zegt Grace. 'Je mag het niet zeggen? En ik hoef me geen zorgen te maken?! Ben je gek of zo? Ik ben nog nooit zo bezorgd geweest. Je bent mijn beste vriendin en laat een week lang niks van jezelf horen!' roept ze uit. Grace krijgt tranen in haar ogen. Ze is niet gewend dat iemand zo om haar geeft en voelt zich zo schuldig nu.

Ze voelt een arm om haar middel en wordt tegen Taehyung aangetrokken. 'S-sorry. Ik hou van je Charlie,' zegt Grace. 'Ik ook van jou Grace. Kom alsjeblieft zo gauw mogelijk terug,' zegt ze. Grace knikt, ook al ziet Charlie dit niet.

Taehyung neemt zijn telefoon over en hangt op. Grace kan al haar tranen niet meer inhouden en snikt. Taehyung omhelst haar van achteren. Hij probeert haar te sussen.

'I-ik mis haar zo. Ze is er altijd voor me geweest,' zegt Grace zacht. 'Ze was degene die me hielp met onderdak, toen mijn vader me achterliet,' zegt ze zachter. Taehyung zegt niks en wiegt haar enkel heen en weer.

Als hij haar volle gewicht op hem voelt, wat niet zwaar is door haar lichte gewicht, weet hij dat ze slaapt. Hij legt haar voorzichtig neer op het bed en slaat de dekens over haar heen.

Hij drukt een kus op haar wang en loopt de kamer uit. Hij gaat naar Yoongi's kamer due vol computers en apparaten staat. 'En al iets gevonden?' vraag ik en hij schudt zuchtend zijn hoofd.

'Nee, het is te goed beschermt. Ik kom er telkens net niet langs, maar kom wel steeds dichterbij,' zegt hij en Taehyung knikt. 'Maar Taehyung. Dit gaat niet ongemerkt bij hun. Ze merken dat wij iets proberen. Als het ons lukt en we gaan erheen om onze vijand eindelijk van de kaart te vegen, wat moeten we met Grace?' vraagt hij.

'Die blijft hier. We gaan niet met haar naar onze vijand en naar degene die haar zo heeft behandelend,' zegt Taehyung. 'Maar de chip is hier. Ze weten dat we hier zitten. Als wij erheen gaan, kunnen hun naar hier komen en dan hebben ze Grace,' zegt Yoongi.

'Wat boeit het eigenlijk ook. We gaan toch voor fucking Woods,' zegt Taehyung. Yoongi kijkt hem aan.

'Ik weet dat je om Grace geeft. Iedereen weet dit. Probeer et niet omheen te gaan.'

Taehyung kijkt hem aan, maar weet niks te zeggen. Het klopt. Hij geeft om haar en wilt haar beschermen. Hij weet dit, maar wikt het niet geloven.