Mine ft. Bts Taehyung

Hoofdstuk 14

POV Grace

Ik kom aan in Amerika. Ik heb het spinnetje niet meegenomen. Yoongi gaf hem nog aan mij, maar ik wil hun niet in deze ingewikkelde situatie brengen. Ze weten te veel dingen niet.

Ik weet dat ze Charlie niet haar en mijn huis hebben gelaten en ga er dus eerst heen. Alles is verwoest en ik ren naar boven. Ik ga naar mijn kamer en ren naar mijn kast. Ik haal de plank weg en zie mijn masker niet liggen.

Shit! Als hun hem hebben, weten ze wie Nicky is. Ze zouden met verraden of gebruiken. Ik moet Charlie vinden voor ze het ook tegen haar vertellen.

Ik ren de trap af en zie een briefje.

Kom naar de fontein en we ruilen.
Woods.

Ik zucht en pak wat wapens. Ik ben niet van plan me over te geven. Tenminste niet gelijk. Ik verstop een wapen in mijn broek band en wat mesjes in mijn schoenen.

Ik word gebeld en zie dat het Taehyung is. Hij had mijn SIM-kaart terug gegeven. Ik neem op. 'Grace. Je bent het spinnetje vergeten,' klinkt zijn stem. 'Nee. Die ben ik niet vergeten,' zeg ik. 'Wat bedoel je?' vraagt Taehyung. 'Ik heb hem gewoon niet meegenomen,' zeg ik en hang op. Het spijt me, Tae.

Ik ga naar de fontein en zie mijn vader. Hij is nog lelijker geworden. Er staan meerdere mannen om hem heen en eentje heeft Charlie vast. Ze ziet er bang uit, maar verbergt het. Ik zie het enkel, omdat ik haar ken.

Ik blijf vijf meter van ze vandaag staan. 'Grace!' roept Charlie uit. Ze wordt tot zwijgen gezet door de man die haar vast heeft.

'Lang niet meer gezien. Ik zie dat je niks aan je fouten hebt gedaan,' grijnst hij. 'Klopt. Ik heb niks aan jou gedaan en jou niet opgezocht,' kaats ik terug. Zijn grijns verdwijnt en hij kijkt kwaad. 'Zo praat je niet tegen je vader,' gromt hij. 'De laatste keer zei je nog dat je mijn vader niet was,' zeg ik nu.

'Geef me Charlie en rot weer op,' zeg ik voor hij nog iets kan zeggen. Hij lacht. 'Je komt mee terug,' zegt hij. 'En dan laten we jouw kleine vriendinnetje gaan,' zegt hij.

'Nee! Grace. Ze zijn verschrikkelijk,' zegt Charlie half huilend. 'Oké,' zeg ik. Charlie wordt met een duw op de grond gegooid en ik word vastgepakt.

'Ga naar huis,' zeg ik en ze schudt haar hoofd huilend. 'Nu!' zeg ik streng en ze rent weg. Ze lopen met me richting een steegje. Aan de andere kant van het steegje zie ik een auto.

Ik ruk me los en sla twee mannen knock-out. Ik ben lang niet zo goed in vechten zonder mijn masker en krijg al gauw klappen terug. Een te harde klap raakt mijn slaap en alles wordt in een klap zwart.

POV Taehyung

Ik loop de hele tijd heen en weer. Ik heb Grace al een paar keer opnieuw geprobeerd te bellen, maar ze neemt niet op. 'Taehyung neem een chill pill. Ze is niet dom. Ze weet wat ze doet,' zegt Jin. 'Nee dat weet ze niet. Ze doet dit omdat ze ons niet wilt betrekken hierin,' zeg ik en de rest wordt stil.

'Ze zei dat ze vreselijke dingen heeft gedaan en ik ergens achter ga komen, waardoor ik haar ga haten,' zeg ik. 'Het zal wel meevallen,' zegt Jungkook en komt naast me zitten. 'Ze was er zeker van,' zeg ik.

Ik zie de blik in haar ogen weer voor me. Ze stonden vol schuld. Ze heeft iets gedaan, maar wat? Wat kan er mogelijk zijn dan ze heeft gedaan waardoor ik haar zou haten. Haar niet meer bij me zou willen?

'Ik ga naar Amerika,' zeg ik en sta op. 'Tae. Denk goed na voor je dit doet,' zegt Yoongi. Ik kijk hem aan. 'Je moet wachten. Er komt vanzelf een teken van haar boven water,' zegt Namjoon en ik plof terug op de bank.

Ik word gebeld en neem gelijk op. 'Met V,' zeg ik. 'G-Grace. Z-ze hebben G-Grace,' zegt de stem van Charlie huilend. 'Wat?' vraag ik. 'Z-ze heeft z-zich opgeofferd v-voor mij,' zegt ze.

'Bedankt,' zeg ik en hang op. 'Ze hebben Grace,' zeg ik en hun blikken veranderen. Mijn vuisten balen bij de gedachte. 'Taehyung. We kunnen er niks aan doen,' zegt Hoseok. 'Jawel,' zegt Yoongi. We kijken hem aan. 'We hebben haar chip nog,' zegt hij.

Iedereen kijkt Namjoon aan. Hij zucht. 'Dit gaat waarschijnlijk erg slecht aflopen,' zegt hij dan.

------------
Een wat kortere hoofdstuk. Sorry!