Hoe Overleeft Violetta.... De Vakantie

40.

Leon

L: ik kom eraan, maar ik kan niet weg

Wilde ik haar zeggen, maar dat kon Lucinda weer pijn doen. En dat wilde ik ook niet... ik kan ze beide niet pijn doen. Ik ben een tijd met Lucinda geweest. Voordat ik Violetta ontmoette. ( kunnen jullie je dat nog herinneren?) en ik verliefd op haar werd. Ik gebaarde haar het zelfde gebaar dat je een ander laat zien dat je het niet weet. Ik spreidde mijn armen en trok mijn schouders op. Ik had niet door dat Lucinda het zou doorhebben.

Lu: wat doe je?

L: het spijt me Lucinda... maar ze staat al een hele tijd op mij te wachten...

Ze kijkt achterom en Violetta en Francesca kijken alsof ze moe zijn van het wachten... dan kijkt Lucinda weer naar mij en trekt een gezicht.

Lu: sorry, we gaan.

L: het is al goed. Ik vergeef het je.

Lu: dankje. En nogmaals sorry, maar... ik moet echt gaan praten met Federico, toch?

L: ja... altijd blijven praten met elkaar als je een ruzie of een discussie hebt gehad, dat werkt bij ons altijd.

Lu: oke, dankjewel Leon.

En ze geeft me een knuffel. Als we bij Fran en Vio aankomen en nog 2 minuten staan te praten over meiden dingen, haak ik af.

L: uhm... mag ik Violetta meenemen dames?

Dan is het in een keer stil.

F: ja, natuurlijk, Leon!

Ze pakt Violetta nog even vast en fluistert iets in haar oor. Maar ik kan het niet verstaan. En dan is er weer een meiden gesprek van 5 minuten. Vio neemt Fran mee en een minuut later wisselen Fran en lucinda. 3 minuten later komt Lucinda naar ons en laat ze Vio 5 meter verderop staan. Fran en lucinda gaan. Ze vonden het tijd om ons alleen te laten. Violetta ziet het nog niet. Ik begin me zorgen te maken.

L: Lieverd! Violetta? Schatje?

V: sorry, ik zat in gedachten... wat is er?

Ik reik haar mijn hand en vraag

L: ga je mee?

V: ja ik ga met je mee.

We lopen naar het bankje waar ons verhaal begon en vertel haar dat ze er mooi uitziet.