-დაიცა ერთი კვირით მისახლდები?!
-ჰო რა იყო?! უი ხო თემინიც აქ მოდის...ერთი კვირით.-გაეცინა დანიელს და ზუსტად მაშინ გაისმა თემინის ხმა სამზარეულოდან.
-დაიცა შენ აქ როდის შემოხვედი?!-გაუკვირდა ჯონგინს.
-მაცადე საჭმლის კეთება.
-საჭმელს აკეთებ თუ კალათბურთს თამაშობ?!-წარბი ასწია დანიელმა
-ოოოო რა ვქნა აბა ხელი მეწვება ისე და.
-რომ გამოვიძახოთ რამე არა?!
-ანუუ რა გამოდის,რომ ჩემი სათუთი და ნაზი ხელები ტყუილად გავწირე?! არავითარ შემთხვევაში! შევწვავ ქათამს და ვჭამოთ.
-ოოჰ კარგი.
-რამდენ ხანში იქნება?!
-რავი აბა მე! შიგნით კიარ ვზივარ.
-ამას ხო ვერაფერში გამოიყენებს კაცი.-ჩაიბუტბუტა ჯონგინმა.
30 წუთის შემდეგ.
-ჩემო მშვენებავ...
-ქაი ჭამე და ნუ ლაყბობ!
-ქათამო მაპატირ მაგრამ დიდიხანია საჭმელი არ მიჭამია ასერომ...უნდა გჭამო.-ამბობს და ქათმის დიდ ბარკალს გლეჯს.
-აბა გემრიელია?!-ჰკითხა თემინმა.
-ვიცოდი რომ საოცრება იყავი... მაგრამ მთლად ასეთიც არ მეგონე...ყოჩაღ ძმაო.
-დანიელ კარი გააღე ვიღაცაა.
-გადამაყლაპე!
-იიმეე.-თემინმა კარი გააღო და გაშტერდა.
-თემინ ვინ არის?!
-მინჰო...
-ასე იდგები და არ ჩამეხუტები?
-ჯანდაბა როგორ მომენატრე.-კოალასავით შემოეხვია.
-მინჰოოოოო!
-რა გაყვირებს ბიჭო!
-მოდიი ჩაგეხუტო,როგორ მომენატრე.-თან ქათამს ჭამდა და თან მინჰოს ეხუტებოდა.
-მეც მეც.
-ჰო მართლა,ეს დანიელია ჩვენი ახალი ძმა და მეგობარი და სეჰუნის ძმა.
-სასიამოვნოა,სეჰუნა სადღაა?! მომენატრა ეგ ნარცისი ბავშვი.
-იცი...-თემინმა ყველაფერი მოუყვა და მინჰო გამოშტერდა.
-ლისა?! დაიცა ფოტო მანახეთ!-დანიელმა ანახა და მაშინვე სიცილით მოკვდა მაღალი სხეული.
-რა გაცინებს მინჰო?!
-ეს ჯაშუში,ქურდი და რავი კიდე ბევრი რამეა მათ შორის ბოზიც არის.
-რა?!
-თქვენ რა გჯერათ,რომ სეჰუნი უყვარს?!ეგ აფსურდია! რაღაც ხდება აქ.კიდევ კარგი დროულად ჩამოვედი.
-შეგიძლია დამეხმარო?!-თავი დახარა ქაიმ.
-ეიი დათუჩ,ძმები რისთვის ვართ?! რათქმაუნდა დაგეხმარები და ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის რომ ეგ ძუკნა გისოსებს მიღმა ვიხილო.
-მაგრამ მას მე.მაინც დავავიწყდი...ამნეზია აქვს დაგავიწყდა?!
-ქაი მაგაშიც ნუ იქნები დარწმუნებული.
-ანუ?!
-ნურც იმ ექიმს ენდობი ოპერაცია ვინც გაუკეთა და ნურც იმ ანალიზებს...დიდი შანსია რომ ეს ყველაფერი ლისას და მისი ბოსის შემოქმედება იყოს და რეალურად მას ამნეზია არ სჭირს.
-ჯანდაბა ანუუ შესაძლოა მალე ჩემი ჰუნა დავიბრუნო?!
-კი მაგრამ მოდი წინასწარ ნურაფერს ვიტყვით.
-საიდან იცი მის შესახებ?!
-დეტექტივი ვარ და შენი აზრით არ მეცოდინება?!
-აჰ ჰო.
-თემინ ჩვენ სალაპარაკო გვაქვს.
-რასთან დაკავშირებით?!
-საღამოს ცალკე ვისაუბროთ.
-კარგი.
_______________________________________
-რა საქმე გქონდა?!
-არაფერი...უბრალოდ ზედმეტად მომენატრე.-თქვა და თემინის ფუმფულა ვარდისფერ ტუჩებს დაეწაფა...
