-ბემბემ სალაპარაკო მაქვს შენთან.-მის ოთახში თემინი შევიდა.
-რა ხდება?
-იუგიომი ჩამოდის...
-რაააა?
-ჰო.
-რა უფლებით? რატომ? რა დარჩენია აქ?
-ის...ცუდად არის.
-რატომ არის ცუდად?ცოლი გაუბრაზდა? ჰააა?-ბემბემი ვეღარ აკონტროლებდა საკუთარ თავს და ყვიროდა.
-მაშინ გაშორდნენ ეგ და მისი ცოლი რაც ბავშვი შეეძინათ!
-ახლა 2 წლის უნდა იყოს ხო მაგისი შვილი?!
-ჰომ...2 წლის იყო...
-"იყო"?!
-1 კვირის წინ მიწას მიაბარა საკუთარი შვილი...-თემინმა თავი დახარა და ბემბემს კი სახე გაეყინა.
-ანუ...
-ჰო.
-ბემბემ შეიძლება მან ცოლი მოიყვანა მაგრამ ხომ იცი,რომ მას ეს არ უნდოდა და იძულებული იყო?!
-ის უკვე აღარ მადარდებს! მე ბანგჩანი მომწონს და დღეს ვაპირებ, რომ ამის შესახებ ვუთხრა!
-ბემბემ დაფიქრდი!
-არ მჭირდება დაფიქრება!
-როგორც შენ იტყვი...
__________________________________________
-მზად ხარ სე?
-მზად ვარ!-ამბობს და კარებზე აკაკუნებს.
-ვინ არის?!
-მე ვარ დედა.-ქალი კარებს აღებს და შეშდება.
-არ შემოგვიშვებ?!
-შემოდით...-ორი მაღალი სხეული სახლში შევიდა.
-დედა მოკლედ... ყველაფერი გამახსენდა და მინდა იცოდე,რომ ისევ ჯონგინთან გადავდივარ.
-არავითარ შემთხვევაში!
-დედა ამას ვერ აუკრძალავ!-ოთახიდან დანიელი გამოვიდა.
-ოოჰ დანიი დღეს ბიჭები ვიკრიბებით,ხომ მოხვალ?-ქალს ყურადღებას აღარც აქცევდნენ.
-მოვალ აბა რას ვიზავ.
-და იუგიომი ჩამოდის...
-ოპააა,ბემბემი...-ჩაფიქრდა სეჰუნი.
-უნდა შევარიგოთ.
-ცუდ დღეშია იუგიომი... ერთადერთი რაც კარგი მოხდა ისაა,რომ იმ ძუკნას გაშორდა.
-თემინმა ველაპარაკე ბემბემსო მაგრამო მაინც თავის აზრზეაო და გაიძახის ბანგჩანი მომწონს და დღეს უნდა ვუთხრაო.
-მაგან არ იცის ვუჯინს,რომ შეურიგდა?
-დაიცა რაა?-თვალები გაუფართოვდათ ქაის და დანიელს.
-ჰო გუშინ მითხრა.
-აუ გული მიგრძნობს დღეს,რაღაც ცუდი მოხდება.
-წამო ბარემ დანი ჩემთან და რაღაცეები მოვამზადოთ.
-კარგი წავედით.
-დედა აბა კარგად!
-დე ბარგის წასაღებად ზეგ მოვალ!-ბიჭები გამოვიდნენ და სახლში გაგიჟებული ქალი დატოვეს.
__________________________________________
22:14
ბიჭები ჯონგინის და სეჰუნის სახლში შეიკრიბნენ.
ყველა ერთობოდა მაგრამ მოულოდნელად ბემბემი მაგიდაზე შეხტა და დაიწყო.
-მოგესალმებით ჩემო ძმებო კიდევ ერთხელ.მინდა ერთი დიდი საიდუმლო ვთქვა...ბანგჩან...მომწონხარ!
-მე...ჯობია წავიდე...-ყველასგან მოულოდნელად იუგიომი გამოჩნდა.
მისი სახისთვის,რომ შეგეხედათ ცუდად გახდებოდით.
თვალები ჩაშავებული,შავებში ჩაცმული,მგლოვიარე,ტკივილნარევი ხმა...
-იუგიომ...-თემინი ბიჭისკენ დაიძრა და ჩაეხუტა.
-მომენატრეთ...მაგრამ არ შემუძლია აქ დარჩენა.-თქვა და სახლიდან გავიდა.
-ნაბიჭვარო!-დაუყვირა თემინმა ბემბემს და იუგიომს გაეკიდა.
