Brave Heart

Chapter 32 (Brave Heart)

Stef's POV

Paguwi ko sa bahay.. nandoon si Aero sa harap ng gate.

"Anong ginagawa mo dyan? Gabi na" Sabi ko. Pinapakita ko na wala akong paki.

"I was waiting for you" Sabi niya

"Ah makakaalis ka na" sabi ko.

"Wi, I'm sorry.. it's not what you think"

"HA-HA. Ginawa mo pa akong bobo. Ang tanga ko nga e." Sabi ko tsaka ko na pinaalis si Nicko.

"Nicko, alis ka na sige" Sabi tas tumingin ako kay Nicko

"Sure ka ha" Sabi lang niya pagkatapos umalis na siya.

Well. Moment of confronting. Ano kaya mangyayari neto.

Tumabi ako kay Aero.. nagsalita siya.

Nagpaliwanag siya..

"Stef it's not what you think..." Sabi niya.

"Ako nanaman yung mali? Nakakatawa naman." Seriously, namanhid na ata ako?

"Lasing ako nun.. and pag gising ko yun na agad nangyari nakita ko nalang na andun ka.. Wala akong alam sa nangyare Stef.." Sabi pa niya.

"Sige magpaliwanag ka lang. Nakikinig ako. But nothing won't change a thing." Sabi ko nalang.

Mabait ako oo.

Pero hindi na ako tanga pa para maniwala ulit. No way anymore

"Alam mo Aero, masaya ako kase nakilala kita masaya ako na naging akin ka.

At nung naging akin ka sobra akong naging masaya.

Ako yung talagang ako sa harap mo, at tanggap mo ako.

Ikaw yung tipo na sobrang mapagmahal at yung tipo ng tao na sobrang mapagpensensya.

Hindi mo ako pinapabayaan, at lagi mo akong inaalala.

Ang sarap ikwento sa kahit na sino yung mga pinagsamahan natin.

Kasi yung mga panahon na yun, dun ko nakilala kung sino ako.

Maswerte ako sayo kung tutuosin dahil madalang nalang ang mga katulad mo.

Pero lahat ng yon nagbago simula noong malaman kong niloloko mo ako.

Masaya tayo, SOBRANG MASYA. Alam mo yan..

Pero lahat yon nagbago simula nung nagkalayo tayo. Pinatalo mo ako.

Hindi mo ako pinagkatiwalaan..." Sabi ko sakanya.

"Hindi ko aman yuon sinasadya Stef.. hindi ko hinangad na saktan ka.

Nagkamali lang ako.. tao lang.. sorry." Sabi ni Aero..

Umiiyak siya sa harapan ko.

"Tao lang? Ah oo. Eh ako ano ako? Sorry tao lang, nasaktan lang.. nagpakatanga kase. Binigyan na kita ng chance pero ano ginawa mo?" Sabi ko.

Kapag nakikita ko siyang umiiyak, nasasaktan ako.

Pero kailangan ko magpakatatag.

Hindi na ako pwedi pang magpakatanga.

"Hindi mo ako lolokohin kung hindi mo yun ginusto Aero.

Sana naisipmo man lang ako bago mo ginawa yun.

At hindi mo gugustuhing lokohin ako kung hindi mo ako kayang makita na nasaktan.

Wag kng magalala, mapapatawad din kita at alam ko yun sa sarili ko.