Gece geç saate eve girmiştim ve nasıl uyuyakaldığımı hatırlamıyordum bile.
Gün ışığı gözlerimi açmamı söylerken sabah olduğunu fark etmiştim.
Mutfağa doğru gittiğimde kızların uyanık olduğunu gördüm. Hep bir ağızdan birbirimize Günaydın demiştik.
Jennie bir anne kadar şefkatli bakışlarıyla yüzümü süzmüştü.
Hemen lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Gözlerim hafif şişmişti.
Jennie'yle verdiğimiz sözü tutuyorduk.
"Kimseye bahsetmiyorduk."
Birbirimize dahi..Fakat Jennie sormak istediğim yüzlerce şey vardı.
Jungkook'un fotoğrafını nereden bulmuştu? İsmini nereden öğrenmişti?
Fakat ona soramazdım.. Bu sadece her şeyi daha da karmaşık hale getirirdi..
Hem mental hemde duygusal olarak yıkıcı bir şey yaşamıştım ve güce ihtiyacım olan bir zamandaydım.
Öğrensem bile ne değişecekti? Belki de sadece daha fazla üzüleceğim bir şeyler duyacaktım.
Planlamalara göre en az 1 aya sahneye çıkacaktık ve o zaman her şeye ulaşımımız daha kolay olacaktı. Belki de bu soruların cevabını o zaman aramalıydım.
"Chae güçlü ol! Her şey için çok az kaldı."
..............................
Günler neredeyse hiç uyuyamadan geçiyordu.
Artık sahneye çıkıp kendimizi göstermenin vakti geliyordu.
Bunun için gerçekten çok çalışmıştık ve hepimiz aynı heyecanı paylaşıyorduk.
Hatta belki de hepimizi ayakta tutan bu heyecandı.
Ailelerimizle son 3 aydır neredeyse hiç görüşememiştik.
Tek gördüğümüz yeni ailemiz gibi olan şirketin binası ve menajerlerdi.
Bu kadar yoğun tempo hepimizi yorsa da diğer yandan bana iyi geldiğini düşünüyordum.
Kafam o kadar doluydu ki detonelerimden başka bir şey düşünemiyordum. Bu iyiydi..
................
Yorgun argın kendimizi eve attığımız bir günün ardından eve gelmiştik.
İlk ben banyo yapacağım tartışmasının tam zamanıydı.Koltuğa kendimi atmış herkesin gelmesini beklerken bir tuhaflık sezmiştim.
Ortalıkta kimse yoktu.
Yavaşça yerimden kalkıp kızlara bakmaya gittim.
Kapıya yaklaştığımda fısıldama sesleri duymuştum.
"Jen,Lisa bunun saklanacak bir şey olduğunu düşünmüyorum."
"ChaeYoung bunu eninde sonunda öğrenecek."
O an aklımda binlerce senaryo uydurmuştum.
Ailemle mi alakalıydı? Yoksa çıkış günümüzle mi alakalıydı? Ya da bir hastalığım vardı ve onlar benden önce mi öğrenmişti?
Hışımla içeri girdim.
"Neyin saklanacak bir şey olduğunu düşünmüyorsunuz?"
Bu zamana kadar destek olan herkese teşekkürlerimi sunuyorum. Devamını bu kadar geciktirdiğim için beni affedin T T ammaaaaaa konuyu yeniden zihnimde toparladım merak etmeyin,dur desenizde durmam bu saatten sonra nihihihi. Sizlere hemen bir bölüm yazıp yayınlamak istedim ve de biliniz ki heyecan dorukta adlı bölümlerimiz sizlere sunulmak üzeredirler :D İyi Okumalar!
Ve tabi ki +20 oy alırım parmişlerinizden hehe
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IF IT IS YOU -ROSEKOOK-
Короткий рассказ"Senin bir kalbin yok" "Üzgünüm, ben hep böyleydim"