_ Instant mommy for hire _

[ 38 ]

N/A: slightly SPG!

JUST YOU&ME

Alam Mo yung tipong blanko ang isip Mo pero Di ka napapakali ? Nagulong ko na ang bawat bahagi nitong kamang hinihigaan ko ..

Sa Dami ng mga nangyari ngayong araw ay di ko alam kung ano ang dapat kong isipin .. o Yung di Na dapat isipin.

Aiiisssh! Padabog akong bumangon, napapagod ako kahit wala naman akong trabahong ginawa .. Yung tipong isipan ko ang nagwawala na Hindi malabas ng bibig ko.

Nang biglang nagreplay sa isipan ako mga sinabi ni drake kanina. Alam Mo yung feeling na nagiging double kara ka. Yung isip ko totally shut down pero ang puso Mo nagtatalon na sa tuwa.

Alam kong Di dapat ganito tong nararamdaman ko, pero kasi --- haissssh!

Pwede ba Jenny umayos ka, nanjan nanaman yang katangahan mo eh, dikta ng isipan ko. After all, tama naman baka nadala nanaman ako sa traps niya.

Papaasahin niya nanaman ako, tapos darating sa punto na nasa taas ako Saka niya naman ako ihuhulog, putik!

Ginulo ko ang buhok ko .. for me to wake up on my day dream again .  That this dream would never be come a reality. :)

I took a deep breath to gain a confident to face him before leaving this room ..

Ilang beses ko ginawang huminga ng malalim until I'd reach the terrace of this living area. I haven't found him anywhere. Kung kaya't bumaba na ako.

Nang maaninag ko ang mumunting mga ilaw sa labas .. so I checked it out of my curiosity.

Bukod sa mga lanterns na nandito ay wala Na kong maaninag na kung ano. Sinundan ko ng tingin ang mga ilaw ng may napansin akong papel sa ikalimang lantern.

Follow of what makes you happy!

Napakunot ang noo ko, inilibot ko ang aking tingin sa paligid pero wala akong makita. Honestly, ayaw Kong sundan ang mga ilaw na to .. Malay ko bang hell ang ending nito.

Pero, naisip ko Rin di ko malalaman ang dulo kung Di ko aalamin. Gaya lang naman to ng nararamdaman ko para Kay drake. I have to risk kahit alam kong makakasama sakin, kahit alam kong masasaktan ako.

Nagawa ko yun at nakaya ko naman ang resulta, nakakapagmove on na Rin ako pero siya naman tong lumalapit.

O sadyang napakakulit lang ni kupido. 😅

Sinundan ko ang path ng mga ilaw till napadpad ako sa dalampasigan. Mula sa di kalayuan naaninag ko ang isang bon fire.

" Akala ko di kana darating " boses niya Mula saking likuran.

Napalingon at at Nakita ko siyang may hawak na tatlong pirasong bulaklak.

Di ko alam pero Di ko napigilan sarili kong matawa Hindi kung ano kundi dahil sa itsura niyang di ko maexplain.

Para siyang tinamaan ng bagyo, ang gulo ng kanyang buhok, mga mata niyang namumuti sa kakahintay 😅

Nabatid niya kung bakit ako tumawa kung kayat inayos niya ang kanyang mukha at ang kanyang buhok.