_ Instant mommy for hire _

[ 41 ]

BE STRONG

Hanggang ngayon balisa pa rin talaga ang isip ko. Kakalabas lang namin ng hospital ni miles, dito niya ako dinala sa kanyang apartment.

Nagulat ako sa umpisa kasi Hindi talaga siya pinapayagan ng kuya niyang mag-independent pero ng sinabi niyang palihim niya itong kinuha ng dahil sa sitwasyon ko.

Nagpapasalamat naman ako sa mga sakripisyo na ginagawa ni miles para sakin. Pero masado na talaga akong nakakaabala sakanya.

" Jenny gusto Mo bang kumain pagluluto kita. " Ani niya sa malumanay na tono.

Tamad ko siyang binalingan ng tingin, sasagot na sana ako ng bigla siya tumayo at agad Na nagtungo sa kusina.

Pinabayaan ko na lamang siya. Alam Mo yung isip at puso ko sumangayon .. walang pinagtatalunan it just found out so tired. Giving up.

Natigilan lamang ako ng makarinig ako ng ingay sa kusina, nahulog na utensil, mga baso at kutsara.

Agad ako ng tungo roon ng madatnan kong balisa si miles na pinupulot ang mga bubog sa tiles.

Agad Kong nilapitan at pinigilan si miles.

" Miles, ako na! " Ani ko at agad Kong kinuha ang kabirasong bubog sakanyang kamay.

" Ah, pasensiya na Jen " ani niya at mabilis Na tumayo. " Nakalimutan ko palang maggrocery, sandali lang ha bibili lang ako babalik ako agad. " Ani niya na balisang balisa na parang Di niya alam kung anong ginagawa niya ..

Pero I have this feeling na Galit sakanya, naiinis ako sa ikinikilos niya. Hindi naman ako manhid eh. She just trying to keep it on her own. Ramdam kong nasasaktan siya. Nahihirapan.

Pero pinapakita niya Sakin Na parang wala lang. In denial din siya sa sarili niya. Parang siya ang mamawala eh. Pero kahit ganun naintindihan ko naman siya.

Pagod pa man siya makaalis ay niyakap ko siya from her back.

Pinaparamdam ko sakanya na ayos lang, na magiging okay din ang lahat. Maya't Maya pa ay naramdaman ko nalang Yung paghikbi niya.

At bigla nalang bumagsak ang kanyang tuhod at napaupo yakap ang kanyang tuhod. I move myself Infront of her binaon niya ang kanyang mukha sa pagitan ng kanyang braso na yumakap sa kanyang tuhod.

Para Naman akong nabuhusan ng malamig Na tubig para matauhan ako sa realidad ng kasalukuyan kong status.

Pero narealized ko Rin kahit isang taon ako magluksa ng ganito wala Na Rin magbabago.

26 existing in this world isa lang ang alam ko sa Takbo ng buhay. Life is full of sacrifices. And full of risk.

You have to risk for you to be able to live, have to risk for your happiness. Kailangan mong sumugal. Kaya you have to live like there's no tomorrow.

Yan ako ngayon, na dapat sana matagal ko nang ginawa pero huli Na ba ngayon ?

Humahagolhol na nang iyak si miles, gusto Kong magalit, matawa sa pinaggagawa niya Hindi niya alam kung kanino ibabalin ang sisi kahit di naman dapat.

Dumapo ang aking kamay sakanyang braso, I sat down to level her. And straightly looking at her.

" Miles tama Na .. wala namang milagrong mangyayari kung buong araw ka lang iiyak Jan. " Ani ko at kahit siya nakatingin sakin nakangiti ako habang sinasabi yun.