Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Było kilka minut po dwunastej, kiedy Erin zdecydowała się w końcu odsłonić ciemne zasłony, tym samym wpuszczając do pokoju słabe promienie słońca. Jesienna aura całkowicie zawładnęła mieszkańcami Gotham City. Wszędzie panowała ponura i ospała atmosfera, która odbierała dziewczynie wszelkie chęci do życia.
Chociaż Erin większość nocy nie spała, wciąż leżała przykryta miękką kołdrą, która szczelnie otulała jej drobne ciało.
Nastolatka wciąż nie mogła przestać myśleć o wczorajszych wydarzeniach, które nie dawały jej spać i wywoływały u niej koszmary senne.
Co podkusiło ją do pomocy mordercy? Chociaż Maddy i jej koleżanki były płytkie i samolubne, to z pewnością nie zasłużyły na śmierć, a właśnie tak wczorajszego dnia chciała się na nich zemścić.
Zastanawiając się nad tym, Erin stwierdziła, że jej zachowanie spowodowane było postawą rudowłosego.
Miał szeroki uśmiech na twarzy, tańczył, a nawet głośno się śmiał, wiedząc, że zaraz odbierze życie ponad trzydziestu osobą, a z niej radość życia całkowicie upłynęła.
Codziennie otaczała się ludźmi, którzy żyli tylko pracą, albo w przypadku jej ojca - alkoholem. Ich życie było monotonne i nudne. Pozbawione kolorów, perspektyw i zabaw.
Rudowłosy zaś wydawał się w pełni zadowolony z życia. Czemu się dziwić? Jego było pełne atrakcji i nowości. Adrenalina była pewnie nieodłącznym towarzyszem jego dnia.
Erin usiadła na krańcu łóżka, chowając twarz w dłonie i powoli ją przecierając. Przez nieprzespaną noc z pewnością pod jej oczami powstały ogromne sińce, które na pewno nie umkną uwadze Elio.
Myśl o koledze z pracy przypomniała jej o nadchodzącej zmianie w pracy.
Od kiedy jej matka trafiła do ośrodka psychoterapii, straciła jedyne źródło dochodu, przez co mimo zaledwie siedemnastu lat była zmuszona do podjęcia stałej pracy.
Erin szybko wstała z łóżka, szukając po pokoju uniformu, który musiał nosić każdy pracownik kawiarni, w której od trzech miesięcy pracowała.
Strój żeński składał się z przykrótkiej (zdaniem Erin) czarnej, jeansowej spódniczki oraz bordowej obcisłej bluzki. Nie był to wymarzony strój nastolatki, ale czego się nie robi dla pieniędzy?
Po szybkim prysznicu dziewczyna w pośpiechu założyła przygotowane ubrania, następnie upinając niemalże białe włosy czarną spinką.
Kiedy na zegarze wybiła godzina za dwadzieścia druga, Erin szybko zarzuciła na ramiona skórzaną kurtkę i wybiegła z domu.
Truchtem pokonywała kolejne zakręty ulic, jednak szerokim łukiem ominęła dzielnicę, w której poprzedniego dnia doszło do napadu na szkolny autobus.
