Kung Kasalanan ang Maging Tanga

Chapter 7

CHAPTER 7

Binato ko rin pabalik sa kanya yung papel.

"I'm Lexi. Ito na yung papel oh, bawal magkalat dito. Maawa ka sa Janitor. -______-"

Sabi ko sa kanya. At ang loko, di man lang nag abalang tumingin sakin at kinuha lang agad yung papel.

"Sungit mo naman."

"Ano yun?" Nagbingi bngihan ako kunwari pero alam kong narinig ko yun. Tss. Arte neto. -3-

Saktong nagsidatingan naman yung iba kong blockmates. Hanggang sa makumpleto kami pagkatapos ng ilang minuto at dumating na nga yung Prof namin.

Nagdiscuss lang sya ng kung ano anong napakadetalyadong bagay tungkol sa Skeletal System. Science kasi ang Major ko. -_____- Gusto ko nga, di ko naman love.

Hayaan na natin. Kaunti lang ang naintindihan ko sa topic ba diniscuss nya.

Pagkatapos ng nakaka antok na 3 hours, dismissed na sa wakas. Oo sa wakas! Muntik na kong makatulog sa subject nya dahil sa boredom.

Hinayaan Kong makalabas na ang karamihan sa room bago ako lumabas. Pagkahakbang ko pa lang palabas ng pinto, may biglang sumulpot galing sa kung saan na mga lalaki. O______o

"Ano yun?" tanong ko.

Baka kasi may kelangan lang sila sa klase namin o kaya sa President namin. Ako na lang mag iinform kung sakali.

"Kailangan mong sumama. Mamili ka lang, sapilitan ba o kusa ka na lang sasama?"

"Ha? Anong sasama? Saan?"

"Sa Lagoon."

"Ano bang meron dun? Kanina pa kayong mga wirdo kayo ah."

"Basta."

At matapos ang walang kwentang usapan, napilitan ako sumama dahil ayoko ng sapilitan. Baka hilain nila ko papuntang Lagoon. Sayang naman ang kagandahan ko kung ganun lang ang mangyayari.

Nang makarating ba kami malapit sa entrance, iniwan nila ko bigla. Nakapagtataka. Bakit nila ko papapuntahin dito kung iiwan din naman pala?

Mga sira talaga. Tsss. -_______-"

Papasok na lang ako. Tutal sayang effort kung di ako papasok. Curiosity na rin.

Namangha ako sa nakita ko sa loob. Ito ba talaga yung Lagoon na tinatambayan ko? Parang hindi e. Hindi na sya nakakatakot tingnan. Mukha na syang garden na buhay na buhay yung kulay.

May mga flowers na, damo, at yung Lagoon di na kulay Green yung tubig. Malinis na. May lumulutang lutang pa na dahon. <3

Ang ganda. Grabe. Hindi ko nakilala. Pati Yung benches. Yung natatanging dalawang benches na nandito, bagong pintura. Tapos wala ng mga lumot.

Para kong nasa ibang mundo.

Hbang tumitingin ako sa paligid, nakaagaw ng pansin ko yung boy na nakapatong sa isang bench.

Handmade to at mukhang may laman. Wala namang ibang tao dito kaya okay lang naman siguro na buksan ko.

Wala namang kakaibang laman sa loob. Puro papel. Pero pamilyar?

Halatang nalukot Ito ta may mga nakasulat. O_____o

"Tinago ko yan lahat. Kumpleto yan. One hundred fourteen."

Napalingon ako sa nagsalita. Si Niel.

"Pero panung--"

"Akala mo Lang tinapon ko. Pero hindi. Dahil lahat inipon ko."

Ibig sabihin yung akala kong binabalewala niya lang yung mga letter na binibigay ko linggo-linggo hindi pala.

"Pero bakit?"

"Kasi nga mahal kita matagal na. At si Chelsea? Hindi totoo yung relasypn namin. Ikaw yung mahal ko at hindi siya. Di kita malapitan dahil sa kanya. Di ko rin maipapaliwanag sayo nang maayos ngayon pero sana maniwala ka. Matagal na Lexi, matagal ko nang tinatago tong nararamdaman ko."

Speechless. May fireworks kasi sa sa dibdib ko. Madaming madaming fireworks na dahilan kung bakit di ako makapagsalita. Buong akala ko One Sided Love yung nangyari within the four years. Pero hindi pala.

Pinunasan niya yung luhang pumatak galing sa Mata ko.

"Oh, bakit ka umiiyak?"

Napabuntong hininga ako.

"Tears of Joy tawag dyan. :)"