5.Bölüm:Korkular

11 4 0
                                    

Aklımda doktorun dedikleri adeta yankı yapıyordu uzun zamandan sonra belkide ilk defa bu kadar çok ölüme yaklaşmıştım

"Sen iyi misin ?"

Kafamı Roy'a çevirdiğimde yüzümden bir aksilik olduğunu anladığını anlamam uzun sürmemişti sesimi ifadesiz tutmaya çalışıp konuştum

"Evet , sadece 2 gün biraz uzun bir zaman geldi o kadar "

Sandığımdan daha iyi rol yapmıştım konuşurken, ancak içimde fırtına kopuyor gibiydi.

"Seni kaybetmekten çok korktum "

Gözlerinin içine baktığımda endişe ve mutluluğu görmüştüm ama bunlar sahteydi beni bir zavallı olarak görüyordu büyük ihtimal, her an ölümle savaşan zavallı bir kız gibi aynı...

"Beni önemsiyor gibi davranmayı kes!"

"Seni önemsiyor gibi davranmıyorum seni zaten önemsiyorum !"

İki omzumdan tutup beni hafif sarsmıştı kendime gelmemi istiyor gibiydi ama ben zaten yeterince kendimdeydim.

"Gitmek istiyorum buradan, burada fazlasıyla kaldım"

Gözlerindeki endişe kendisini sinire bırakırken kaşlarını çattı

"Yeni uyandın bu yüzden hiç bir yere gidemezsin !"

Tek kaşımı kaldırıp ona meydan okurcasına baktım

"Bana ne yapacağımı söyleyemezsin! Ayrıca sana gidebilirmiyim diye sormadım !"

Arkamı dönüp hızla çıkış kapısına gittim ama ufak bir sorun vardı kapı kilitliydi aklıma gelen fikirle direk uygulamaya geçmiştim kapının asma kilidine tekmemi attıktan sonra hafif paslı olan kilit çıt diye bir ses çıkarmıştı ancak açılmamıştı bu sefer yumruk attığımda iyice gevşemişti ikinci bir yumruğa hazırlanırken kolumdan tutulup engellenmem ile sinir ile engelleyen kişiye baktım tabiki Roy idi

"Hemen beni bırak yoksa kötü olur !"

"Elin kanıyor! Kendine zarar vermeyi bırak "

Tuttuğu elime baktığımda eklem yerlerimden bol miktarda kanı gördüğümde ne demek istediğini anlamıştım

"Canım yanmıyor! Ve şafkate ihtiyacım yok!"

Bileğimden tutup sinirle beni salona götürdü.

"Gidecek başka yerin olmadığını ikimiz de biliyoruz Angel!"

Doğruydu buradan gitsem bile dışarıda donarak ölürdüm herhalde gözlerimi gözlerinden çekip koltuğa oturdum eklem kemiklerimden akan kan artık durmuştu akan kanlar ise hafif kurumaya başlamıştı

"Eline pansuman yapmalıyız"

"Gerek yok"

Dediğimi umursamadan salondan çıktığında yaşlı dedeye bakmıştım ama nedense yine ortalıktan kaybolmuştu bizim burada kavga etmemiz onun umrunda bile değildi anlaşılan Roy elinde pansuman için gerekenleri getirdiğinde karşımdaki masaya oturup elindeki eşyaları bir kenara bıraktı ve elimi sanki kırılcak bir eşyaymış gibi avucuna koydu ben ise hiç bir şey yapmadan sadece onun hareketlerini izliyordum.

Elindeki bezle kanları temizledikten sonra kahverengi bir sıvıyı bir pamuğa koyup yavaşça yaralara uygulamaya başladı ani yanma hissi ile yüzümü hafif buruşturduğumda sanki elektrik çarpmış gibi pamuk tutan elini çekti

"Canını çok mu yaktım"

"Sadece biraz yandı sorun yok "

Kafasını sallayıp son olarak sardığında elimi avucundan çektim

"Gerek yoktu ama yinede saol "

Ayağa kalkıp odama doğru yol aldığımda aniden sağlam elimden çekilmem ile kendimi Roy'un kollarında bulmuştum yine bana sarılıyordu!

"Hey! Sen ne yaptığını sanıyorsun?!"

Onu ittircekken kollarını daha da sarıp buna engel olmuştu

"Bir daha kendine zarar verme..."

"Bu seni ilgilendirmez!"

En sonunda onu itip kendimden uzaklaştırdığımda gördüğüm şey ile kısa süreli bir şok geçirdim O AĞLIYORDU!!

"Seni kaybetmek istemiyorum çünkü... Çünkü ona çok benziyorsun"

Ani gelen sinir ile yine düşünmeden sarf ettiğim sözcüklerden sonra dediğiyle kendime bol bir küfür yollamıştım

"Ne yani beni sadece sevgiline benziyorum diye mi burda tutuyordun! Başında anlamayıdım za-"

"Çünkü ANNEME BENZİYORSUN !!!"

.

.




.





.


Eveeet uzun bir aradan sonra herkeze merhaba

Bölüm geç geldiği için sorry

.

Bu arada hey sen !
Yıldıza basmayı unutma !

Angel Of Death Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin