Gül: Aaa! Defne...Sende mi burdasın?
D:Evet..Yasemin ablamın yanında çalışıyorum
Gül: İyiymiş,hadi binmiyo musun?
D:Yokk! Sen döndün mü yaa!
Gül: Anlamadım ?
D: Yani...dönmesen burda ne işin var dimi?Saçma!
Gül: Sen iyi misin?
D:Evet evet , iyiyim..Sen git,ben binmicem.
Gül: Tamam , görüşürüz
D:Görüşürüz..
Defne Ömerin odasına sinirle girerD: Ciddi misin sen ya! Gerçekten mi?
Ö: Anlamadım?
D:Gül gelmiş , gördüm..Ya inanamıyorum sana ya?Gerçekten inanamıyorum..Çelik gibisin, hiçbişey seni çizemiyo, üzemiyo bravo!
Ö: Sen üzüliyim mi istiyosun?
D:Öyle düşünmüştüm..malum ben perişan oldum da!Maşallah sen kaldığın yerden devam ediyosun ama.Sanki hiçbişey olmamış, hiçbişey yaşanmamış , hiç mi üzülmüyosun ya..hiç mi etkilemiyo bu olanlar
Ö: Defne , sakin!
D: Ne sakini ya ben gidiyorum !
Ö: Gel buraya, nereye?D: Bırak!Nasıl ya...nasıl başarabiliyosun benim aklım almıyo..manyaksın sen ya ! normal olamazsın..Çünkü normal insanların duyguları var benim gibi..Yemek yiyemezler, uyuyamazlar,gözlerine uyku girmez tarihteki yerlerini öyle kolay alamazlar
Ö: Defne , yeter dedim..Sakin ol!
D: Bırak Ömer bırak !Ö: Gel , nereye!
D:Yaa..gidicem!Ö:Dinlemicek misin beni?
D: Sen,beni nasıl dinledin! Sadece suçlayarak?Ö: Şimdi de , sen mi suçlicaksın?
D:Ya... Gül burda diyorum ya Gül burda ! Ne anlatıyosun bana?
Ö: Defnee dur
D:Bırak! Al işte, bravo! (bileklik düşer )