VSU (On-Hold)

Chapter 12

I JERKED awake and sprang upright on my bed. Napahawak ako sa aking ulo dahil sa panghahapdi at tila may nangingilong sensayon sa loob ng bungo ko.

Pinasinadahan ko ang orasan at eksaktong 6:30 na sa gabi. Medyo madilim na din sa labas, at tiyak na sa pagpatak ng 7:00 o'clock, magsisilabasan na naman sila.

Nilisan ko ang aking kwarto at nag tungo sa salas. Umirap ang aking mata nang makita ang isang babae na nakadamit pang opisina na nakaupo sa sofa at nakikipag usap kay dad.

Sino kaya 'to? Hindi naman siya si Dr. Mendrez na personal doctor ko. She's still young at parang nasa mid
20's lang ang edad niya. Hindi kaya bagong girlfriend 'to ni dad?

Umuusok ang ilong ko kapag naiimagine kong may bago na namang kaholding hands si dad sa daan habang kumakain ng icecream. O 'di kaya magkahalikan sa loob ng kotse. Bwesit! 'Di na siya nahiya! Parang tatay na niya si dad pero nilalandi parin niya, nakakasuka!

Nanatili lang ako sa aking posisyon. Animo'y isang snatcher sa pasilyo na may tinataguang pulis. Maigi akong nakinig sa usapan nila.

"Does this mean, her life is in danger?" Tanong ni dad.

Oh my gosh! Ano 'to? Sinong nasa panganib?!

"I don't know Mr. Valdoza. Her blood might save her but it might bring chaos at the same time." Sagot ng babae.

Wait. What? Anong pinag-uusapan nila? Ano to?

"So ano ho ang pwede naming gawin?" Tanong ulit ni dad.

"The safest way to do, is to do nothing. Just stay with in this house. And prepare for some intruders." Tugon ng babae.

Ano ba talaga 'to? Parang hindi naman ata sila naglalandiang dalawa. Parang napaka importante ng pinag uusapan nila.

"Should I tell her?" I could sense his fright.

"It's your choice Mr. Valdoza."

My curiosity is overcoming my senses. Again.

"Anong dapat kong malaman?" Taas noo kong bungad sa kanilang dalawa.

Napatayo si dad nang makita ako.

"A-anak, your awake. Ka-kanina ka ba nandyan?" Utal na wika niya.

I nodded with firm resolve. "At rinig ko lahat ng pinag-usapan niyo." I started, while walking downstairs. "Well actually hindi naman talaga lahat, konti lang. May dapat ba akong malaman?"

Napatayo din ang kausap ni dad. "Good to see you Klea. Uhm, Mr Valdoza," she shifted her gaze from me to dad. "I must go. Madilim na kailangan ko nang bumalik sa hospital."

So, she's a doctor after all? Akala ko agent siya sa gobyerno dahil sa suot niya. But the way she move, parang may mali. The way she move is not a physician or something. Para siyang . . . Argh! Nevermind.

"Yes Doc Guanzon. I'm afraid you must go. Ihahatid na kita." Pagsang ayon ni dad.

"No. Kaya ko na. I can manage myself. Mas kailangan ka ni baby girl." Sabay ngiti niya sakin.

Ew! Baby girl daw. Close ba tayo para tawagin mo akong ganyan? Malay ko ba kung nag dodoktor-doktoran lang 'to no pero jowa na pala 'to ni dad. Tutol talaga ako.

Napatango na lamang si dad. At hinayaang umalis ang babae sa bahay.

"Klea, may--"

"Mamaya na tayo mag usap dad. May gagawin pa akong homework. 'Wag mo din muna akong estorbohin sa taas, busog pa ako." Medyo maldita kong tugon sa kanya.