Psikopat Sevgilim (DÜZENLENİYOR)

1. BÖLÜM ~ SEN KİMSİN ?

*DÜZENLENDİ *

Okul vardı bugün sabahın erken saatlerinde yatağımdan kalkmak istemesemde zorunlu şekilde kalktım. Üniversiteye gidiyordum. Dolabımdan pudra renginde şort ve beyaz askılı badi giydim, beyaz toms ayakkabımı da giydim, saçlarımı düzleştirdim, parlatıcı sürdüm ve rimel çektim kombinim tamamlanmıştı. Salona gittiğimde Annem çok güzel bir masa hazırlamıştı. Yemeğemi yiyip hemen çantamı alıp evden çıktım.

Açelya'yı herzaman beklediğim yerde bekledim ve ona onu beklediğime dair mesaj attım. Açelya benim tek ve gerçek dostumdu. Böyle bir dosta sahip olduğum için gerçekten çok şanslıydım. Mesajımı yazıp telefonumu geri çantama koydum ama çantama koyup çıkarmam bir oldu çünkü mesaj gelmişti.

"Okuldan sonra kendine dikkat etsen iyi olur -F"

Mesajı okuduğum gibi kalakaldım. Etrafıma baktım sadece etrafta işe koşuşturarak giden insanlar ve okula giden çocuklar vardı. Tekrar telefona bakıp mesajı bir daha okudum. Kafamı kaldırdığımda Açelya'yı görünce yerimde sıçradım.

"Hadi gidelim" dedi sevinçli bir sesle.

Açelya'yla okula geldiğimizde Ayaz ve Enes bize doğru geliyodu. Enes ve Açelya sevgililer. Biz Ayaz'la sadece arkadaşız. Ayaz gelip bana sarılıp yanağımdan öptü. Aramız çok iyiydi. Ayaz çok tatlı çocuktu fakat ona o gözle bakmıyorum.

Dersler çok yoğundu. Günün sonunda kendimi çok yorgun hissediyordum. Doğruca eve gidip kendimi yatağa atsam fena olmaz. Okulun bahçesinden çıktım. Yanıma 3 kişi geldi. Yanlarından geçip yürümek istedim fakat beni durdurdular.

"Merhaba" dedi uzun boylu kumral olan çocuk.

"Merhaba" dedim sesime 'sizi tanıyor muyum' iması vererek.

"Artık seninle tanışma vaktimiz geldi küçük hanım. Seni anlatıp durdu, bıktık bizde." Diye atladı yanında ki kıvırcık saçlı esmer çocuk.

"Ben mi ?" Diye sordum şaşkınlık içerisinde. Gözlerim büyümüş şekilde üçünede bakıyordum.

"Hayır tanışma vaktiniz falan gelmedi. Şimdi dağılın burdan." Dedi biri arkadan otoriter bir şekilde. Arkama sesin sahibine baktığımda, beni dün gece kurtaran çocuk olduğunu gördüm. Yanıma geldiğinde beni kendine çekip arkasına aldı.

"Biz sadece bi tanışalım diye geldik"

"Ekin, hiç bir şey bilmiyor. Lütfen gidin" Dedi

Konuşuyorlardı fakat hiç bir şey anlamıyordum şu iki gündür. Hâlâ konuşmaya devam ediyorlardı. Daha fazla duramayıp. "Hiçbir şey anlamıyorum. Kolumu bırakır mısın evime gideceğim artık. " Dediğimde bana döndüler.

"Hayır benimle geliyorsun." deyip beni peşinden sürüklemeye başladı. Koluna tırnaklarımı geçirdim. Acı dolu küçük bi inleme yaptı. Kolumu bıraktı ve eline baktı. Tam yanından kaçacakken belimden tuttu.

"Benim eve gitmem gerekiyor. Ve seni tanımıyorum bile. Beni öylece arabana bindirip biyere götüremezsin tamam mı ?"

"Ama ben seni tanıyorum" dediğinde kalakaldım o an. Sadece "Ne !?" Diyebildim. O ise surat ifademe bakıp güldü. Gülüşü çok güzeldi. Kendime geldikten sonra. "sen kimsin ?" Diye sordum

"Furkan" Dedi hafifçe sırıtarak.

Mesaj ondan gelmişti kesinlikle ama yinede sormak istedim. "O mesajı atan sen miydin ?" Diye sordum gözlerimi kocaman açarak.

"evet güzelim bendim" dedi keyifli şekilde ve sırıtarak.

"Beni nereye götürüyorsun ?" dedim yine bir soru yönelterek çünkü beni yavaşça arabaya götürüyordu.

"Evine." Diyip kestirip attı.

"Evimi nasıl biliyosun ?" Çok fazla soru sorduğumu biliyorum ama bunları sormam gerekti yani. Arabaya bindik.

"Masal ben senin herşeyini biliyorum mesela korktuğunda birine sarılmaya ihtiyaç duyuyosun, çikolatayı çok seviyosun, utanınca yanakların kızarıyor, en sevdiğin renk mavi, izmirlisin, Açelya'yla çocukluğundan beri arkadaşsınız, en sevdiğin hayvan köpek, doğum günün 18 Ekim, terazi burcusun, gitar çalmayı biliyosun ve sesin harika, içine kapanık birisin, şimşekten çok fazla korkuyorsun bir de yükseklik korkun var, karanlık korkunda var. Eee daha anlatıyım mı ? Evine geldik."

Anlattığı şeylerin hepsi doğruydu. Benim hakkımda bu kadar şey bilmesi çok şaşırtıcıydı. Şaşkınlığımdan dolayı hâlâ yüzüne bakıyordum. Benim bu halime kahkaha attı. Kahkahası da kendisi gibi güzeldi. Kendime gelince meşhur sorularımdan birini yönelttim.

"Sen benim hakkımda bu kadar şeyi nerden biliyorsun ?"

"Onuda başka bir zaman anlatırım"

"Bıraktığın için sağol" deyip arabadan indim. Yürüyüp evin kapısına geldiğimde dönüp arabaya baktım. Bana bakıyordu, hafif tebessüm ederek gülümsedim. Yakışıklı çocuktu aslında, ama neden benimle ilgili şeyler biliyor ki. Eve girip direk odama gidip pijamalarımı alıp giydim. Biraz atıştırdıktan sonra ders çalıştım saat geç olunca yatağıma attım kendimi. Telefonuma mesaj geldi.

"iyi geceler güzelim seni yarın okula bırakırım -F"

Telefonumu komidinime koyup kendimi uykunun huzurlu kollarına attım.