I was looking for a Job, not Love! (DISCONTINUED)

Chapter One: Rejection!

(Chapter One: Rejection!)

Pumasok si Iziriah sa loob nang isang coffee shop, mag-aaply sya ngayon bilang waitress dahil kailangan nya nang pangbayad sa tuition and sa mga pang araw-araw na pangangailangan since mag-isa nalang sya sa buhay, walang mga magulang, kapatid o kamag-anak. Mag-isa. Tapos. End of the story. Eto ang pang 5 beses nyang mag-try na mag-apply.

"Hi Miss! What can I help you?" Pagkapasok nya ay may lumapit sakanyang babae na nakasuot nang uniform nang cafe, she's a waitress.

"Ah, I'm going to apply for waitress, is your manager in here?" Sabay taas nya nang kilay. Medyo napahakbang paatras naman yung babae dahil dito.

"Y-yes Miss. H-he's here. Let me j-just inform him, y-you can take a seat." Utal nito at dali daling pumunta sa isang pintuan na may sign na nakalagay na 'Authorized Persons Only'

Napabuntong hininga nalang si Iziriah sa naging reaction nang babae, hindi na sya nagtaka kung bakit.

Di pa nagtagal, bumalik na yung waitress na mukhang kinakabahan pa rin hanggang ngayon.

"M-miss! P-pasok na po kayo." Tumayo na si Iziriah sa kanyang inuupuan at lumapit sa babae, bago pumasok sa pintuan ay tumigil sya at tumingin sa waitress na napakislot.

"Thanks." Sabay ngiti. Napatalon naman yung waitress at saka kumaripas nang takbo. Buntong hininga nalang ang sagot ni Iziriah.

Pumasok na sya at may nakita syang lalaki na nasa mga 30's na nasa may desk at may ginagawang mga paperwork.

"Are you the applicant?" Tanong nito habang hindi itinataas ang kanyang tingin sa mga papel.

"Yes sir."

"Please take a seat." Tinuro naman nung lalaki yung upuan sa may desk nya.

"Thank you." Sabi ni Iziriah at umupo na habang medyo inayos ang folder na dala nya.

"Ok. So let's start--" natigilan yung lalaki nang tumunghay ito at nakasalubong ang mga mata ni Iziriah.

"Sir?"

"A-ah I said let's start." Sabi nito. "May I have your f-folder?" Dagdag pa nito, iniiwasan nya na muling magkasalubong ang kanilang mga mata.

"Here." Binigay ni Iziriah ang folder at tiningnan ang manager na buklatin ito nang mabilisan na para bang nagmamadali.

"S-so you're 18 years o-old and  Grade 12 student? Senior high?" Tanong nito habang nakatingin pa rin sa folder.

"Yes sir." Tanging sagot ni Iziriah.

"And you're an o-orphan?" Nag-dadalawang isip na tanong ulit nang manager.

"Yes sir."

"O-okay. You're dismiss now. P-pumunta ka nalang dito bukas para malaman ang r-result. Bye." Medyo napasimangot si Iziriah.

'That's it?'

"Yes sir. Thank you." At kinuha nya na ang folder at umalis, pagbukas nya nang pintuan, nakita nya ulit yung babaeng waiter.

d0____0b

"Eek!" At muling kumaripas ito nang takbo. Napabuntong hininga nalang ulit sya.
.

.

.

.

Kinaumagahan

Bumalik si Iziriah sa coffee shop, ngayon ay hindi nya nakita yung babaeng waitress na walang ginawa kundi kumaripas nang takbo sa tuwing nakikita sya.

Dumiretso si Iziriah sa pintuan na may nakalagay na 'Authorized Persons Only.'

Tumunghay yung manager sa mula sa pagkakayuko sa lamesa nang marinig ang pagsara nang pintuan.

d°o°b

"Ahh!" Gulat nitong hiyaw, na medyo malakas. Kumunot ang noo ni Iziriah.

"S-sorry about that. You're here for the r-result, right?" Kabado nitong tanong.

'Hanggang ngayon nauutal pa rin sya?!'

"Yes sir." Akmang uupo si Iziriah sa upuan kung saan sya umupo kahapon pero pinigilan na sya nung manager.

d?___?b

"T-that won't be necessary m-miss!" Sabi nito.

Mas lalong kumunot ang noo ni Iziriah.

"What do you mean?"

"This won't b-be long." Sabi pa nito. "I'm s-sorry but--" pinutol na ni Iziriah kung ano pa ang balak na sabihin nang manager.

"I know I'm not hired. Sanay na ako sa linyang 'I'm sorry but--' Tss. Thanks for the chance, bye." At umalis na sya nang walang ano-ano.

Habang naglalakad, napatigil sya sa isang shop kung saan katapat nya ang salamin na nagre-reflect sa kanyang sarili.

Malamig na mga matingkad na bughaw na mga mata, bagot na mukha kung saan may mahahaba at malalagong pilik mata, maliit ngunit matangos na ilong at manipis at mapulang labi. Kulay bughaw na may kulay pink sa dulo ang buhok nito na pinakulayan nya. All in all, her reflection was stone cold and hard. Meet Iziriah Clover Enderson, the girl with all the bad lucks because of her looks.

d-___-b

That's why the waitress and the manager in the coffee shop were so scared and keep on stammering whenever she's around. It was because of her cold look that push the good opportunities and her good lucks away.

Eto rin ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay naghahanap pa rin sya nang trabaho, Dahil sa malamig nyang mukha at bagot na expression, palagi syang nade-deny nang mga trabaho. It's either...

'Masyadong nakakatakot ang expression mo, Dapat kaaya-aya.'

'Sorry, hindi ako pwedeng mag-hire kung malamig ang mga mata't mukha mo, baka matakot mo ang mga customers e.'

At madaaaaami pang dahilan.

d=.=b

"Kasalanan ko bang ganito ang itsura ko? Itsura ko lang naman ang malamig eh." Bulong nya sa kanyang sarili at napahilamos nang mukha gamit ang kanyang mga kamay.

•×•×•×•

Heyyy!

Vote and Comment are highly appreciated!!

So nai-imagine ko si Iziriah Clover Enderson as the girl in the story's cover. Yeah. Hindi naman sya mukhang malamig, pero that'll do.

Bye bye!

-sparklingchibiUwuWu-