I was looking for a Job, not Love! (DISCONTINUED)

Chapter Eight: The Beauty of the Ice princess

(Chapter Eight: The Beauty of the Ice princess)

"Ugh!!" Napaub-ob nalang si Iziriah sa lamesa habang busy ang mga estudyante sa pag-uusap at pag-order nang pagkain. Obviously, lunch na and nasa cafeteria sya ngayon.

Hindi sya nakatulog nang maayos kagabi kakaisip nang mga nangyari kahapon, sino ba naman ang makakatulog nang maayos? Masyado syang na-overwhelm.

"Hey, mind if I sit?" Medyo tumunghay sya at sa harapan nya, nakaupo na ang isang lalaki na may itim na buhok, pero Hindi kasing kintab gaya nang kay Raven.

"Nakaupo ka na e." Malamig nyang pahayag at bumalik sa pagkakaub-ob sa lamesa.

"Sorry, so do you mind?" Tanong pa nito.

'Grr! Kulang na nga ako sa tulog, dadagdag pa 'tong asungot na 'to!'

Umayos nang upo si Iziriah at maganang tinitigan yung lalaki, "Actually, no. I don't mind." She said, sarcastically.

"Why are you so mean?" Tanong nang lalaki

"Why do you care?"

"Why are you so cold?"

"Why do you care?"

"Why are you pushing people away? We only wanted to be friends with you, yet here you are, building a wall that separates you from us." Sabi nito at natigilan si Iziriah.

Her expression became cold as ice, dark as night and blank as a wall.

"You know nothing." Tumayo na sya at nilisan ang cafeteria habang may ibang estudyante na hinabol sya nang tingin.

Well it's not really easy to ignore Iziriah Clover Enderson, from her crazy yet stunning hair color to her icy cold yet beautiful face. Madaming gustong makipag-kaibigan sakanya, siguro dahil sa looks nya, o kaya naman ay nahihiwagaan sila kay Iziriah, o kaya naman ay talagang naaawa lang sila dito dahil wala itong kaibigan, kahit ni isa. Sure hindi naman sya snob, pero hindi naman sya friendly, kumbaga kung papansinin mo ako, papansinin rin kita, kung hindi mo ako papansinin, hindi rin kita papansinin, ganun. Pero kahit na ganun, marami talaga ang nahihiwagaan sa pagkatao ni Iziriah Clover Enderson, the ice princess of Meltington Academy.

Dumiretso sya sa library at tahimik na naghanap nang upuan, nang makaupo na sya, kinuha nya ang isang libro sakanyang bag na hiniram nya sa kanyang kaklase, kung hindi nya lang talaga kailangan, hindi sya hihiram.

Sa ceiling nang library, may malaking glass dun kung saan kasalukuyang nakatapat ang araw, at nagkataon naman na umupo si Iziriah sa upuan kung saan tutok na tutok ang araw. Tahimik na nagbabasa ang lahat, pero kapansin-pansin ang matingkad at kakaibang buhok ni Iziriah, dahil sa araw na tumatama sa buhok nya, nagmistula itong umiilaw, napakatahimik at napakaganda nyang tingnan, para sya yung mga prinsesa na tahimik na nagbabasa, kahit saan sya pumunta, palagi syang nangingibabaw sa lahat kahit hindi nya subukan. She can easily over shine everyone even if she's not trying.

Madaming nagsasabi sakanya na maganda sya, pero hindi nya ito dinidibdib, dahil nangingibabaw ang fact na para sakanya, malas ang kanyang mukha, dahil sa expression nya na hindi nya naman talaga ginustong magkaroon.

Lingid sa kaalaman ni Iziriah, palihim na sumusulyap sakanya ang lahat nang estudyante sa loob nang library, dahil sa buhok nyang nagliliwanag, naging kulay bughaw at pink ang loob nang library, magandang kombinasyon at kaakit-akit na pagmasdan.

Hindi maiwasan nang lahat nang estudyante sa Meltington Academy na makaramdam nang inggit, adorasyon at pagkamangha sa nasabing Ice princess. Para sa ibang mga babae na may inggit sakanya, hindi makatarungan ang taglay na kagandahan ni Iziriah, para bang mas binigyang pansin sya nang nakatataas, mas maraming oras ang ginugol para lamang malikha ang ganitong klaseng kagandahan.

"Haay..." Mahinang buntong hininga ni Iziriah at ipinatong ang kanyang mga kamay sa lamesa at pinatong nya naman ang kanyang ulo sa kanyang mga kamay.

Even though her sigh wasn't loud, because of the silence in the library, it was enough to be heard by everyone who looked at her curiously. Eyeing her with genuine confusion and wonder.

Kung sobrang baba nang tingin ni Iziriah sa kanyang sarili, wala syang kaalam-alam na lahat nang taong nakakasalamuha, nakikita't nakakausap nya, malaking misteryo ang dulot nya sakanila.

•×•×•×•×
Yeaaaaah!

So comment nyo kung anong Naisip nyo sa chappie na ito, was it good? Or bad? Tanggapin ko mga opinion nyo.

And once again, let's welcome our new customers here in Otaku Cafe:
AiraAlysaOlog
therriejane
MachawadLadjahasan
pepayyyy333
JoanesVictorino
babythesh
jhaykhiem29
MaimaiSowabi
MyleneJimenez9
Kenjialbio
shashalomillo
ledygleiz

Woah Andaming nyo a! Ewan ko lang kung medyo sumisikat na itong story ko o kaya naman ay matagal na talaga akong di nag-uupdate kaya ngayon ko lang na andami palang nag-add nitong story ko. Oh well

Nagustuhan nyo ba? did it satisfy you? Or did it not?

Ehem! Shout out ko lang sa isa dyan na tago nalang natin sa pangalang therriejane at MachawadLadjahasan! Kayo ha! Thanks for the vote guys! Labyuuu~!

And guys! 521+ reads?! I know it's not that much but for me that's a lot! Thank you very much. I'm really grateful, I really am, though it'd be more fun if y'all start commenting! It gets lonely 'ya know? Hehehe.

Vote and comments are HIGHLY needed-- I mean 'appreciated'.

So yeah.

Bai bai!

-sparklingchibiUwuWu