bubblegum bitch//skarsgard

thankful

Gözlerim hafif aralanınca annemin merakla bekleyen suratıyla karşılaştım.

"Tatlım iyi misin?"

"B-Ben iyiyim, nasıl buraya geldim?"

"Öğretmenin bıraktı, yol kenarında düşüp başını vurmuşsun o da sana denk gelmiş"

"Hangi öğretmenimdi? Sana adını söyledi mi?"

"S ile başlıyordu, aynı zamanda yan komşumuzmuş"

"Skarsgard..." mırıldandım.

"Bir şey mi dedin hayatım?"

"Gidip öğretmenime teşekkür etsem iyi olacak anne"

"Tamam nasıl istersen canım"

Yataktan aniden kalkınca baş ağrım beni durdurdu, ona teşekkür etmeliydim yani yine de gidecektim. Üzerime bir kot be yarım tişört geçirdim, benim tarzım değildi ama giyimi düşünemeyecek kadar kötü haldeydim.

Evden çıkıp kapısına yöneldim, zili çalıp beklemeye başladım. Kimse açmayınca bir kez daha bastım. Umudumu kesip arkamı dönüyordum ki..

"Birini mi arıyordun?"

Kusursuz yüzünü görünce gülümsedim. Ellerinde kocaman bir karton kutu vardı, büyük ihtimalle pizza ya da donut almıştı.

"Size bir teşekkür borçluyum"

"İçeri geçmek ister misin? Donutları tek başıma yememeyi tercih ederim"  gülümsedi.

Gülünce yeşil gözleri kısılıyordu ve bu onu çok tatlı yapıyordu.

"Bu teklifi geri çeviremem".

Kutuyu bana uzattı ve cebinden anahtarları çıkardı. Kapıyı açıp bana kafasıyla işaret edince içeri girdim.
Salonu çok güzel dekore edilmişti, gri ve tamamen soğuk renkler kullanılmıştı, pembe oversize tişörtüm ile içeride minik bir barbie gibi gözüküyordum.

"Otursana."

Uzun L koltuğa yavaşça oturdum. Masaya donutları koyup çaprazıma oturdu.

"Dün b-"

"Teşekkür etmene gerek yok Ivy."

"Ama siz gelmeseniz neler olurdu bilmiyorum, başım dönüyordu ve adam sapığın tekiydi."

Tekrar konuşmaya başladım. "Cidden, beni nasıl buldunuz Bay Skarsgard?"

Kiraz rengi dudakladını ıslatıp konuşmaya başladı "Öncelikle bana Bill de lütfen, sürekli gittiğim bardan dönüyordum, yazdığın mesaj aklıma gelince ani bir çıkışla bilmediğim yollara girdim seni Jace'in evinden çıkarken gördüm."

"Yani beni takip ettin?"

"Sen en son teşekkür etmiyor muydun?"

"Jace'in evinde olmam seni sinirlendirdi mi?"

"Bayan Beer ile olanları anlatmama izin vermeden gitmen daha çok sinirlendirdi"
Gözleri koyu bir hal aldı.

"Jace ile aramda bir şey olmadı, parti yüzünden oradaydım."

"Bayan Beer bana kendi kendine yaşadığı saçma sapan duygular yüzünden yaklaşıyordu, ben ise ona kollarını çekmezse kalbini kıracağımı söylüyordum"

Şaşkınlıkla yüzüne baktım. Bill Skarsgard az önce bana açıklama mı yapmıştı?

"Evan'ın kucağında oturduğunu bilmiyorum mu sanıyorsun? " Siktir! Bahçede oturuyorduk ve herşeyi izlemiş olmalıydı...

"Doğruluk ve Cesaret oynuyorduk."

"Öpüşünü de gördüm Ivy" Ellerini sıkıyordu. Yanına yaklaştım, kendimi onu sakinleştirmek zorunda hissediyordum.

Bir anda kollarımı boynuna doladım ve sımsıkı sarıldım. İlk önce tepki vermedi ama sonra kollarını belimde hissettim.

Ayrılmadan konuştum "Sana sinirliydim v-ve öp dediklerinde onu öptüm, mantıklı düşünemiyordum"

Gözlerimden bir yaş düştü

LÜTFEN OMZUNA DÜŞMESİN

LÜTFEN OMZUNA DÜŞMESİN

LÜTFEN OMZUNA DÜŞMESİN

LÜTFEN OMZUNA DÜŞMESİN

SİKTİR

Kollarını belimden çekip beni uzaklaştırdı, elini yanağıma koyup gözlerimi sildi.

"Özür dilerim" sesim titredi.

"Sikeyim, lütfen ağlama"

Yüzü düştü, tekrar konuşmaya başladı, "Beni yumuşatıyorsun, konu sen olunca sinirlenemiyorum" gülümsedim, o da güldü

"Dün beni kurtardın, çok teşekkür ederim ve sana minnettarım. Şimdi gitmeliyim"

"Kim olsa aynısını yapardı"

"Sen sıradan biri değilsin, Skarsgard. Bunu ikimiz de biliyoruz."