----------------------
"Yemin ederim duydum" dedi Oğuz Mira'nın ayaklarına kapanırken. Mira onu geri ittiğinde yerde oturur pozisyona gelmişti. Bu hali hem komik hem de can yakıcıydı.
"Nefes ile takılmak sana da iyi gelmedi" dedi beni göstererek. Oğuz arkasını dönüp beni gördüğünde sırtını Mira'nın bacaklarına yasladı ve bana bakarak "Hoşt" dedi.
Ona göz devirip koltuğa oturdum ve "Asıl sana hoşt" dedim. Mira'ya geri baktı ve ayağa kalktı.
"Bacım. Dünya ahiret bacımsın artık. Seni artık daha iyi anlıyorum" dedi. Beni bir nebze olsun anladığını hissettiğimde gülümsedim.
"Sorun yok Oğuzkuşum" diye fısıldadım ve göz kırptım. Kolumda bir acı hissettiğimde yüzümü buruşturdum ve ayağa kalktım.
Mira bana bakıp başını 'ne oldu' dercesine salladığında "Kendimi iyi hissetmiyorum. Sanki... Halsiz gibiyim. Derslere girmeyeceğim" dedim ve onların bir şey demesine müsade vermeden oradan çıktım.
Bahçeye çıktığımda ağaçların bile üzerime geldiğini hissediyor, boğuluyordum. Boğazımdaki fuları çıkardım ve çantama attım.
Kendi kendime "Sakin ol" diye fısıldadım ve yürümeye başladım. O yoktu... Yani birkaç gündür.
En son Oğuz'a söylediği sözler dışında, sesini hiç duymamıştım. Bu bile nefesimi kesmeye yetiyordu.
"Nerdesin" diye fısıldadım. Ses seda gelmedi. Gözlerimi yumdum ve dişlerimin arasında "Neredesin aptal herif?!" diye bağırdım. Etrafımdaki insanlar bana acayip acayip bakıyordu.
Bunu umursamadım. Bunu umursamak istedim.
"Benimle dalga geçiyorlar. Gel ve onlara günlerini göster lanet olası!" diye bağırdım tekrar.
Bir anda çöp kovası yeri boyladığında buna gülümsedim. O buralardaydı. Derin bir nefes alırken "Aferin" diye fısıldadım.
Yüzümde hissettiğim sıcaklıkla irkilsem de geri çekilmedim. "Eve git..." diye fısıldadı. Uzun zaman sonra sesini duymak bile bana kendimi feci derecede iyi hissettiriyordu.
-------
Evin kapısını kapattım ve sırtımı kapıya yasladım. Üzerimdeki kabanı çekip attım ve yere doğru kayarak oturdum.
O gelmişti ve buradaydı. Umuyordum ki o vardı da.
"Birileri beni özlemiş" diye sesini duyduğumda gözlerimi hızla açıp etrafa baktım. Tam karşımdaki duvara yaslanmış bana bakıyordu.
"Alıştıran utansın" dedim ve göz kırptım. Derin bir iç çektim. "Gidecek misin?"
"Tekrar ölecek misin, diyorsun sen bana" dedi yüzü düşerken. "Bir kişi iki defa ölmez. Ama ben ölüyorum..."
Uzun bir sessizlik oldu.." deli sanıyorlar beni" dedim salona ilerleyerek
"Sansınlar deli olmak kötü bir şey değil" dedi bir anda karşımda belirdi beyaz gömleği o kadar yakışıyordu ki Deliriyordum galiba düşüncelerim düşüncelerimi okuya biliyor! Anlamış olacak ki gülümsedi
"Yaklaşacağım ama korkmayacaksın" dedi ben ürpersem de durdum yaklaştı yaklaştı...her bir zerrem titrerken başı boynundayken iç çekti.."acıyor" dedi
" N-ne" dedim titreyerek
"Kalbim...yanıyor..." dedi belirgin hali yok olmaya başlarken tutmaya çalıştım
"Gitme" dedim ama yok olmuştu dizlerimin üstüne çöktüm...
-------------------
Aşk olağan bir şey değildi Hemde bu his Tin'e karşı duyulacaksa imkansız dı. İçimde ki Ses " imkansızı sana yediririm" diyordu. Ah bu iç ses...
Balkonda bağdaş kurup oturmuş yıldızlara bakındım " Oralarda mısın ? Bir yıldız mı oluyoruz ölünce ?" Dedim İç çekerek
Bir anda rüzgar ile ayağa kalkarken Şimşek çakmasıyla kokarak içeri girdim.
"Yaza gireceğiz bu neyin fırtınası" diye mız mızlanırken pencereleri kapattım kollarımdan tutulan eller boşluktan beni sürekleyip duvara yaslarken titreyerek "Ta-Tahir" dedi kekeleyerek
"Çok Yanıyor Canım Ağh!!!" Dedi belirgin hale gelerek
" n-ne yapa bilirim korkuyorum ne olur sakin ol" dedim Ah Nefes o bir Ölü neye sakin diyorsun ??
" sarıl...kokumu duyarsan belki his edersin" dedi ellerimi boşluğa sararken bir anda garip bir şey oldu his ediyordum sarıldığım adamın kokusun tüm vücudun his ediyordum...
Aynı deniz gibi kokuyordu... kendimi plajda his etmiştim. Geri çekilmedim hatta küçük çocuk gibi sarılarak uyumak istedim ona.. bir anda havalandım..
"His ediyorsun" dedi gülümseyerek "yanmıyor" dedi beni yatağa koyarak
"Gidiyor musun?" Dedim kısık sesimle arsız mı oluyordum ?
"Hayır" dedi ve yanıma yattı artık boşluk gibi gelmiyordu başımı göğsüne koydum...
" gideceğim az sonra.. yarın okula git ve insanlara kulaklarını kapa biz BİZ...gerçeğiz..." dedi biz dediği an ürpersemde kendimi uykunun kollarına bıraktım..
Biz Gerçeğiz...
----------------------------
Arkadaşlar Esma ve Hazal çıldırarak yazmaya devam ediyor cödmxk
Sanırım... Finali yazmaya son 2 bölüm. :F
Ehehe Tin'e talibim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TİN ~Ruh'lar Serisi-1~
Chick-Lit▪️Kısa Kurgu▪️ O gece, o fısıltıyı duyduğum an anlamıştım aslında bir daha hayatımın asla aynı olmayacağını. O benden, beni dileniyordu. Beni istiyor, beni kendine mecbur bırakıyordu. O bana tutsaktı, bana mecburdu, bana muhtaçtı. Ama ben... Ben...
