When I Met You😍

Chapter 7

KINABUKASAN maaga akong nagising dahil sa pagtawag ni mama sa akin

"Gising na anak, may pasok ka pa".
" Oh eto na mama", tamad kong saad

Wla na akong nagawa kundi ang gumising. Unang rumestro sa aking isipan ang cellphone ko. Dahil naka off iyon, dali dali kong binuksan iyon. Pagkabukas, agad lumilitaw ang mga messages na sa pagkakaalam ko kahapon pa iyon, isa isa kong tinignan kung kanino iyon nanggaling

Unang lumitaw ang messages ni Bryan na ang laman ay puro pangangamusta na OK lang daw ba ako. Pagkatapos non napunta mata ko sa huling message na ka Mark galing.

"San, sorry talaga, natataranta kasi ako kanina, tapos hindi ko namalayan na naiwan ka pala, sorry talaga, babawi ako sayo", pagbabasa ko sa kanyang text.

Agad kong naisip yung mga nangyari kahapon. Parang may milyon milyong kung anong bagay ang tumutusok sa puso ko.

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko

Agad agad kong pumunta sa banyo para maligo at para narin mahimas himasan ang aking nararamdaman. Habang pumapatak ang tubig sa aking katawan, napatingin ako sa salamin , natawa ako sa aking sarili, putok ang buhok at mugto
ang mata ko. Naisip KO, ganito ba talaga pag nag mahal? Parang kang binagsakan ng langit at lupa? Napailing na lamang ako.

Pagkatapos kong maligo, nagbihis na ako para maka punta na sa school. At dahil mugto pa rin ang mata ko. Naglagay na lamang ako ng concealer kahit papano ay matakpan  iyon.

Lumabas na ako sa kwarto at nadatnan ko si mama na naghahain na ng pagkain.

" Ma, mano po, saan po pala c papa ma?"
"Ay nako anak nasa kwarto pa ang papa mo, napagod ata sa trabaho, oh sya kumain kana para makapunta kana sa school"

"Ay ma, sa school na ako kakain medyo malapit na kasi akong malate eh", sabi ko naman kay mama

" Oh sige na baka malate ka pa, basta kakain ka ha?, paalala nya

Sa paglalakad ko may biglang huminto sa likod ko, at dahil pamilyar sa akin yung tunog ng sasakyan, alam ko na kung sino iyon.

Nagkunwari na lamang ako na wlang narinig. Habang nagpatuloy ako sa aking paglalakad, hindi pa rin humihinto sa pagsunod ang taong iyon. At dahil wla na akong choice nilingon ko sya

"Ano ba, bakit ba sunod ng sunod ka sa akin?", malamig kong saad nito

Nakita ko namang natigilan sya. Pero Hindi pa rin nya ako tinantanan.

" San, sorry talaga, nabigla lang kasi ako kahapon", saad nito

"Kalimutan muna yun...Mark nangyari na eh", walang emosyong saad ko

" Ahm, mauna na ako ah,malapit na kasing ang first class ko",paalam ko sa kanya

"Sabay kana sa akin"

"Wag na , malapit na naman ako "

Dali dali akong lumayo sa kanya, hindi kuna kasi kaya ang presensya nya eh. Habang nag lelecture ang teacher namin biglang nag vibrate ang cp ko, pagtingin ko pangalan ni Mark ang lumitaw, text iyon, pero wla  sa sariling ini off ko ang cp ko.

Gusto ko mang kalimutan ang nararamdan ko sa kanya pero hindi ko magawa. Alam kong wla na talagang pag asa na maging kami dahil may girlfriend na sya pero sadyang hindi madidiktahan ang puso ko.

Kahit na nasasaktan na ako, patuloy ko parin syang mamahalin hanggat makaya ko pa ang sakit.

Pagkatapos ng last subject namin, tumunog na namn ang cp ko. Gaya ng inaasahan ko, c Mark iyon. Hindi kuna pinansin kahit na palagi itong tumunog

Haggang ngayon, palagi kong iniiwasan c Mark dahil ayoko ng masaktan ng sobra, pero kahit na ganito, mahal na mahal ko pa rin sya.

Dahil wla na akong ginagawa, nag abala na akong basahin ang mga messages nya, tsaka meron ding iba na misscalls

Mark:
San, OK ka lang ba?

Nagagalit ka parin ba sa akin?

San, sagutin mo tawag ko plzz

Iyon ang mga messages nya at ang iba ay pa ulit ulit lang. Wla na akong nagawa kundi ang mag reply

Ako:
Sorry Mark, ngayon lang ako naka reply, nakatulog kasi ako

LIE.

Nagsinungaling na lamang ako para wla na syang ibang sasabihin.

#Hi guys!!!!!
Annyeong(안녕하세요)
SaranGhae