Halu-halong Gunita

Isang Upuang Pagitan

Isang Upuang Pagitan

( Naisulat ko ito dahil sa isang senaryong nangyari while watching TTIBS)

    Bahagya akong napahikab bago napalibot ang tingin dito sa quadrangle.
Alas-kwatro na pala, isang oras na 'kong naghihintay.

As usual, ako na naman ang nauna dito kay Tristan.
Knowing that guy, busy na naman 'yon sa iba't-ibang extra-curricular activities, karir 'yong mokong na yun eh!

That's why I can't help but wonder how does he manage to watch a movie with me with all of the things he needs to attend to?

Isa sa dahilan kaya nang makiusap sa'kin si Tristan na panoorin namin on it's full run ang isang movie para sa special proj. na binigay sa kanya ni Prof. Kai, pumayag ako sa kagustuhang makasama siya, kahit ilang oras lang.

"Erika, sorry! Kanina ka pa ba dito? Madaming pending works ngayon sa student council dahil sa hellweek kaya na-late ako."

"Naku wala 'yon, ano ka ba?" sabi ko sa kanya sabay bulong na,
"Sanay naman na kong naghihintay."

"Ha? Pasensya na talaga. Ganito, babawi ako sa'yo. Pagkatapos nating manood, treat kita ng dinner. Kahit samahan mo pa ng dessert."

"Sus! Kahit di na." pagtanggi ko.
Pero sa loob-loob ko, kinikilig ako sa sinabi nya, hindi na lang movie date bes, may dinner date na rin!

"So, tara na?"
"Sige."

Habang naglalakad, napapansin ko ang pagsunod ng tingin sa kanya ng ibang babaeng estudyante habang tumatawid kami patungo sa katapat na mall at irap naman sa'kin.

Sorry na lang girls, ako ang kaklase niya hindi kayo.

Pagkarating namin sa ticketing booth, sumaludo sa'min 'yung ticketing officer at kumindat.

Ikaw ba naman panoorin ang movie mula nung first day hanggang ngayon na last showing na? 'Di ka ba makilala?

Kahit tuloy 'yung seat namin naka-reserve na.
C10 C11 C12.

Siya sa C10 ako sa C12, basta laging tatlo.
Laging may upuan sa pagitan namin, parang sa mga puso namin, laging may nakapagitan sa'ming dalawa.

Pagkaupo namin, saktong iba't-ibang upcoming movie trailers pa lang pinapakita sa screen.

Mayamaya pa'y nagsimula na nga ang movie, This Time I'll Be Sweeter.
Nung una kong napanood 'to, hindi ko siya na-enjoy.

Bakit?
Kapangalan kasi namin ang mga bida.
Tristan Luna at Erika Gallardo.

So, kapag may mga eksena sila na nakakakilig, halimbawa 'yung kulitan nila sa may pool, their kissing scene at awayan slash sumbatan nila sa bubong, nagkakatinginan lang kami ni Tristan at napapatawa ng bahagya, awkward kasi.

But after watching it for the third time, unti-unti ko na siyang na-appreciate.

Mas nakita ko na 'yung lalim ng pinaghuhugutan ng mga karakter, oo medyo maraming loopholes at halatang minadali ang ending, but I can't deny the fact na may potential siya.

Sa bawat araw na napapanood ko sya, mas nagugustuhan ko ang kwento, kasi may nakikita akong 'di ko nakita sa mga unang araw.

Sa dalawang linggo rin na yon, madami akong mga natuklasan kay Tristan.

Mahilig pala syang mangalumbaba kapag nanonood.

Tapos ang lakas niya palang kumain! Dalawang hotdog sandwich at isang large tub popcorn nauubos nya in one seating, kulang pa minsan.

Kapag natatawa sya, halos nakapikit na 'yung mga mata nya, lalo tuloy lumalabas ang resemblance nila nung bidang lalake sa movie, mga chinito.

Hindi rin sya nahihiya kahit na napapaiyak siya sa scene kung saan namatay ang kakambal ni Tristan sa plane crash.
Tapos pag natetense sya, nginangatngat nya yung kaliwang hinlalaki nya.