My Brother's Girlfriend

Chapter 25

Month's passed and my work to her was still like that ang kaibahan lang ay malapit nang matapos.

Konting ayos nalang.

"Is it like this Anne? "- asked Dianne. Pertaining to the light above.

Tiningala ko sya at hinawakan ang hagdan na tinutung tungan nya.

"That's enough bumaba kana"- sabi ko at nilahad ang kamay ko.

Tinitigan naman nya yun pagkatapos ay ako naman.
Actually nang malaman nya na matatapos nako. Sinamahan nya ako. Naku if I know binabantayan lang nya ako kung talagang ginagawa ko ang trabaho ko.

"Nangangalay ako"- sabi ko.

"Kaya kona man kasi bumaba"- masungit nyang sabi at humakbang pababa and just like what I'm expecting the ladder move causing her to scream buti nahawakan ko kaagad sya sa bewang at medyo lumanding sya sakin.

My hands on her waist and her hands on my shoulder.

"Ano kaya?"- I asked na natatawa.

Natigilan naman sya at kapagkuwan ay napangiti.

"You smile again. "- she said and pinch my nose na ikinasimagot ko.
She chuckled and push me away.
"Smile often Anne. Mas bagay sayo "- she said.

Napalingon kami dahil may biglang nabasag.

"Ma'am Melissa! "- sigaw ng secretary nya at dinaluhan sya.

Dahil curious kami sumilip kami ni Dianne.
I saw Mel and her secretary at may basag din na baso.

"It just slipped on my hand ako na"- sabi ni Mel.

"Hindi ma'am may bubog po"- saway ng secretary nya.

"Ms. Silvestro"- Mel called in a warning.

"Ma'am kukuha kona lang po kayo ng bagong tubig. Dun napo muna kayo sa office. "- sabi ng secretary nya.

Mel stood up at saglit na napatingin sakin. She averted her gaze at tumalikod na papasok ng office nya.

"Looks like your boss wasn't in a good mood"- komento ni Dianne sa tabi ko.

"Nung isang araw pa"-sabi ko.

Totoo naman. After I kissed her sa bahay ko, may nagbago na. Mel doesn't approaching me again. She doesn't even glance at me at parang hangin lang ako sa kanya.

Sa tuwing kakausapin ko sya about the design sumasagot naman sya in a bossy way.
I can't tell na nagsusungit sya kasi ang hinhin at kalma naman nya. But I can feel her coldness towards me.

Hindi naman ako nagrereklamo dahil ako din naman may gusto na magkalayo kami.. Kaya lang hindi kona yata kaya. Ang bigat sa dibdib na hindi na nya ako kinakausap.

"Hoy ano? Tapos na trabaho mo hindi kaba natutuwa?"- Dianne nudged me.

"H-huh? "- sabi ko.

"Tsk. Lutang . Kanina kapa tulala kaya ako na nag ayos nung huling lamesa. Ayan wala ka ng trabaho"-she said.

Napatingin ako sa loob ng restaurant. Tapos na nga.
Simula sa mga ilaw. Sa mga mesa at bangko at pati nadin sa mga kurtina at vases ng halaman. Pwede nang iopen sa mga taong gustong kumain.

"Salamat"-sabi ko.

"Ipagluto moko sa bahay mo."-she said.

Napangiti naman ako.

"Oo na. Kahit kailan talaga may hidden agenda ka"- sabi ko.

"Wala ng libre no. "- she said nang biglang may tumawag sa kanya.