GAME OF Lies, Book 6: "Seeking Truth" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 38

🚨 Γουίλ 🚨

Τώρα εξηγούνται πολλά. Εκείνα τα περίεργα βλέμματα των ανθρώπων. Ακόμα και το φοβισμένο βλέμμα του Τσέης. Μ' αρέσει που αναρωτιόμουν γιατί προσπαθούσε να κρατήσει απόσταση και να μη μου μιλάει. Ακόμα κι όταν κάναμε προπόνηση, προτιμούσε να είναι μόνος.

Τότε πίστευα ότι εκείνος ήταν περίεργος και μονόχνωτος κι ότι κλείνεται στον εαυτό του και δε μου μιλάει. Πώς όμως να μου μιλήσει αν με φοβάται;

Γιατί; Γιατί να μην μπορώ να ελέγξω ό,τι κι αν είναι αυτό; Μήπως...μήπως είναι το...σπάνιο γονίδιο που έχω; Μήπως μ' επηρέασε περισσότερο απ' όσο τους άλλους; Μήπως τελικά είμαι επικίνδυνος και δεν το έχω καταλάβει;

Χίλιες δυο σκέψεις τριγυρνούσαν στο μυαλό μου, ώστε δε συνειδητοποίησα πότε έφτασα στη γειτονιά της Λίζυ.

- Γουίλ, πήρα το μήνυμά σου! Πώς κι έτσι ξαφνικά αυτή η συνάντηση; Ανησύχησα!

Είπε και με πλησίασε!

Δεν την άφησα όμως να μ' αγγίξει.

- Γουίλ; Τί συμβαίνει; Έγινε κάτι;

Έδειχνε το ίδιο ανήσυχη και φοβισμένη όπως κι εγώ!

- Ευχαριστώ που ήρθες Λίζυ.

Ψιθύρισα.

- Φυσικά και θα ερχόμουν αφού το ζήτησες! Γουίλ, τί έχεις; Δείχνεις ότι κάτι σε βασανίζει...

Είπε με απαλή φωνή, γεμάτη έγνοια κι ενδιαφέρον.

Το βλέμμα μου απ' το πρόσωπό της γλίστρισε κάτω κι έμεινε στην κοιλιά της.

- Λίζυ...έκανα λάθος.

- Ε; Τί λάθος;

- Δεν είμαι κατάλληλος για σένα.

- Γουίλ, τί μου λες τώρα στα καλά καθούμενα;
Μου κάνεις πλάκα νυχτιάτικα;

Πήγε να γελάσει, θέλοντας να πιστεύει ότι θα γελούσα κι εγώ και θα αποκαλυπτόταν η πλάκα...μόνο που...δε γέλασα.

- Το...εννοείς.

Είπε σοβαρεύοντας.

Έπιασε το πρόσωπό μου και το σήκωσε κοιτάζοντάς με μες στα μάτια.

- Τώρα ξαναπές αυτό που μου είπες, κοιτάζοντάς με στα μάτια κι όχι κάτω στο έδαφος!

Είπε θυμωμένη.
Μπορούσα να το κάνω; Δεν ξέρω. Έπρεπε όμως να προσπαθήσω.

Έπιασα τα χέρια της απ' τους καρπούς και τ' απομάκρυνα απ' το πρόσωπό μου.

- Δεν είμαι καλός για σένα Λίζυ!