GAME OF Lies, Book 6: "Seeking Truth" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 33

🎯 Τσέης 🎯

- Άντζυ, πώς τα κατάφερες και ήρθες;

- Να που η παρέα σου μου βγήκε σε καλό! Έμαθα να ξεγλιστράω αθόρυβα! Είχα καλό δάσκαλο!

- Χα! Σε καλό; Μάλλον σε κακό εννοείς! Είμαι κακή επιρροή Άντζυ...

- Καθόλου! Εμ...και τώρα...τί θα κάνετε;

- Τώρα που απαλλαγήκαμε μια και καλή από αυτούς...

- Αλήθεια;

Φαινόταν έκπληκτη.

- Ναι, αλήθεια! Κυνηγητά τέλος!

- Μμ...κρίμα...είχε πλάκα...

- Άντζυ, τί λες τώρα; Μετά απ' όσα περάσατε εξαιτίας μας...

- Τσέης, από τότε που πρωτοδιάβασα τις περιπέτειές σας στο ημερολόγιό σου, ήθελα τόσο πολύ να ζήσω κι εγώ μια περιπέτεια... Βέβαια, η φαντασία απ' την πραγματικότητα έχει μεγάλη διαφορά! Ναι, περάσαμε από δύσκολες καταστάσεις, αλλά Τσέης ήσουν πάντα δίπλα μου και σ' ευχαριστώ! Μ' έσωσες τόσες φορές!...

Τουλάχιστον παραδέχτηκε ότι διάβασε το ημερολόγιό μου. Δεν ήξερα πως να νιώσω γι' αυτό προς το παρόν, αλλά φέρθηκε ριψοκίνδυνα. Τί νόμιζε; Ότι διαβάζοντας τις περιπέτειες ενός αγοριού, θα μπορούσε να κάνει κι αυτή το ίδιο;

- Άντζυ, δεν θέλω να κινδυνεύεις. Θέλω να είσαι ασφαλής! Μακριά από μπελάδες! Μου είπες ότι σ' έσωσα τόσες φορές. Κάνεις λάθος. Η αλήθεια είναι ότι εξαιτίας μου μπλέχτηκες σ' όλο αυτό. Εξαιτίας μου σε απήγαγαν εξαρχής! Το θέμα είναι ότι είμαι κακά μαντάτα για όποιον είναι κοντά μου...

- Τσέης, δεν είναι αλήθεια αυτό!...

Ήταν αναστατωμένη.

- Δυστυχώς είναι! Αφού διάβασες το ημερολόγιό μου, ξέρεις ότι λέω αλήθεια!

- Ναι, ξέρω τί πέρασες Τσέης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι εσύ φταις για όλα αυτά! Καταλαβαίνεις ότι αυτό που σκέφτεσαι είναι παράλογο!

Είπε χαμηλώνοντας το κεφάλι και κοιτάζοντάς με βαθιά στα μάτια!

Κουνούσα αρνητικά το κεφάλι.

- Όχι, δεν ξέρεις Άντζυ... Δεν ξέρεις πώς είναι να νιώθεις άχρηστος κι αδύναμος να κάνεις κάτι για να σώσεις την οικογένειά σου. Όταν σκότωσαν τη μητέρα μου, το μόνο που μπορούσα να κάνω, ήταν να κοιτάζω άπρακτος, ακίνητος, χωρίς να μπορώ να τη βοηθήσω, να τη σώσω! Όταν σκότωσαν τον πατέρα μου πισώπλατα, ήταν εξαιτίας μου. Από την ανακούφισή του ότι με έσωσε, ήταν απρόσεκτος. Δεν ήταν σχολαστικός όπως κάθε φορά όταν αντετώπιζε τους εχθρούς μας! Πάλι όμως έβλεπα άπρακτος καθώς του κάρφωναν μαχαίρι στην πλάτη!