Hikayenin neresinden tutsa ucuna kötü bir anı dokunuyordu, belki de hikayenin ana karakterindendir yazarın bu kadar sarsılışı. Ateşin üstünde adımlayan küçük bir kız çocuğunun parmakuçlarındaki acı ... bir süre sonra bazı şeylerin farkında olmak istemediği bir gelişmenin içinde buldu kendini, sonucuna varmak istemezce dürtüyordu hikayesindeki her cümlenin nokta vurgusunu.. ve dürttüğü her cümle sonu için farklı bir sonuca varıyordu yaşadıkları. Çünkü yazardı; küçük kızın parmak uçları.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY WORLD
ChickLitBir sürü ses, bir dolu gürültü... Kalabalıklardan arınıp kendimi dinliyorum; inançlarımı, prensiplerimi, duygularımı en çokta ruhumu. Ve sonra yazmaya başlıyorum. İçimdeki satırlarım, dünyamdan gökyüzümüze ulaşsın.