Aşkın kanatlarında

Ufo görmüş masum köylü

"Bazen sen her şey bitti dediğinde aslında her şey yeni başlıyordur"

- "Hayır anne hayır bu defa olmaz" dedim ve kapıyı çarparak odama girdim.

Biliyorum klişe bir başlangıç oldu ama canıma tak etti artık. Annem ve babam boşandığından beri iş nedeniyle sürekli taşınıyoruz. Türkiye'de gezmediğim yer kalmadı yani. Çoğu kişiye bu harika bir şey gibi gelse de aslı hiçte öyle değil. Ne düzenli bir okul hayatım ne de düzenli bir arkadaş çevrem var. Yalnızlık hayat felsem olmuştu zaten. Artık arkadaşlık da bir ironi olarak yerleşti beynime.

"Meriç daha az bağırarak konuşur musun?" diyerek annem içeri girdi bir hışımla.
"Ne yani anne lay lay  yine taşınıyoruz dememi mi bekliyorsun? Eğer beklediğin buysa daha çok beklersin. Sen beni buradan,  arkadaşlarımdan ayıramassın. Ne istiyorsun benden her şeyimi bırakıp seninle gelmemi mi? Bir de İstanbul'a. Bu şehir mahfetti anne benim hayatımı. Siz orada boşandınız. Ailem orada parçalandı ve babam seni orada aldattı.Daha ne istiyorsun anlayamıyorum."
Son söz çok ağır olmuştu biliyordum ama içimdeki öfkeyi durduramıyordum derin bir nefes aldım ve anneme baktım. O sırada anneminde gözlerinin dolduğu çok aşikârdı.

"Hayır sadece biraz daha anlayışlı olmanı bekliyorum Meriç. Hayatını değiştiren sadece sen değilsin. Benim de hayatım değişiyor hem sadece sen üzülmüyorsun ben de İzmirden ayrılacağım için üzülüyorum ama artık kaçamam tamam mı. Yoruldum. Her yerde baban ve o kadın geliyordu gözümün önüne bu yüzden ben de kaçtım. Sana savaşmayı öğrettim ama kendim kaçtım. Utanıyorum kendimden.  Ama daha fazla saklanamam anla beni lütfen. İstanbul'da bir iş teklifi aldım ve oraya geri döneceğim. Ve artık kaçmayacağım. Sen de istesen de istemesen de benimle geleceksin."

"Peki bana daha önce niye söylemedin anne. Birbirimizden bir şey saklamayacaktık hani. "

"Oldu bittiye gelirse daha az üzüleceğini düşündüm. Çünkü sen bir savaşçı da olsan konu baban ve diğer erkekler olduğunda benim gibi korktun daima ve saklandın ama bu kadar saklanmak yeter değil mi? Bu defa orada güzel anılar edineceksin söz veriyorum. Arkadaş konusunda da hiç sıkıntı çekeceğini zannetmiyorum. Hem benim eski arkadaşlarım ve anneannenlerle de aynı şehirde olacağız. Dahası evimizi görmelisin muhteşem tıpkı senin beğendiğin tarzda çatısı falan var vekocaman bir bahçesi var.  Her hafta sonu da anneannene gidersin. Yazın da buraya geliriz. Ve sen de arkadaşlarınla özlem giderirsin."

"Yani tek eksik kişi anneannemdi o da tam oldu. Şimdi babaannemde  başlar bana da gelin diye. Of anne of. Sen her şeyi düşündün yani tek tek bide. Keşke bunları bana da anlatsaydın dabeynimi kullanmama izin verseydin. hayatım üzerinde bana sormadan kararlar aldığını farkında mısın?."

"sen hiç merak etme her şey çok güzel olacak. Sana söz veriyorum eğer çok mutsuz olursan bu konu tekrar gündeme gelecek ve konuşacağız"

"Yani evide seçtin öylemi. Anne bunu bana neden yapıyorsun?."

Annem derin bir nefes alıp verme merasiminde  sonra benimle uğraşmaktan bıkmış bir vaziyette odamdan çıktı.

Yine tam her şey harika giderken  mahvolacak hayatım. Halbuki ben İzmir taşınacağımız son yer olduğunu düşünmüştüm. Ama her zamanki gibi iş ne benim ne de annemin hayatını bırakmamıştı. Yada iş bahane kader şahane(!) Onu şimdilik bende bilmiyorum.

Bu arada size kendimden bahsedeyim. Meriç Atayel. 17 yaşında güzel mi güzel sırma gibi bir kızım desem yalan olur. Ama arkadaşlarıma göre çok güzel bir kızmışım(!) Sarı yada kahve saçlarım ve kahverengi gözlerim var. Valla saçımın rengini ben de çözemedim. Ne çok şişman ne de çok zayıfım. Süper zeka veya ultra inek biri değilim. Aslında çok çalışkanım da çaktırmıyorum (!)