The Devil's Contract

Chapter 36

“I didn't know you're arrogant,” I commented.

“I am?” he chuckled.

Tumango ako, “yeah.”

Isang beses pa ay uminom ako sa huling baso na ibinigay niya sa akin. Habang siya naman ay kinuha yung bote na iniinom niya kanina.

“Bakit naging malayo kayo ni Klent?” panimula ko na diretsong nakatingin sa mga mata niyang kanina pa nasa akin.

“Conflicts of being illegitimate and legitimate,” he stated, casually.

He sounds like as if it was nothing— he was used to it and I don't feel good about that thought.

Hindi ko alam kung bakit.

Kailan pa ako nakaramdam ng ganito para sa kaniya? Bakit? Anong dahilan? But most importantly, kagaya ng nasabi niya kanina sa music room— nasasanay na ba talaga ako sa kaniya? Na kasama siya?

Yes, I could still feel the tension of his presence pero wala na ang kagustuhan na lumayo ako sa tuwing nasa paligid siya.

Kailan pa?

Dahil ba ito sa mga natuklasan ko?

“I don't get it,” usal ko na sinabayan ko na rin ng pag-iling para alisin sa isipan ko ang mga katanungang iyon. “Klent has been always good, hindi ko maintindihan kung bakit nagkaroon ng conflict,” pagpapatuloy ko.

“Maraming bagay ang maaring maging dahilan—” kasabay ng pagputol sa sagot niya na iyon ay ang paglipat ng paningin niya sa bote na nasa harapan namin na hindi ko naiwasang sundan. “At marami ring dahilan na maaaring nagmula sa iisang bagay.”

Hindi ko naiwasan ang pagsasalubong ng mga kilay ko dahil sa mga tinuran niya.

“What—” napalunok ako kasabay ng pagbalik ng mga mata ko sa kaniya na hanggang ngayon ay nasa bote pa ring ang paningin. “What does that mean?” I finally asked.

Wala akong nakuhang sagot mula sa kaniya, sa halip ay narinig ko ang pagpitik ng daliri niya sa bote ng alak na naging dahilan para muling bumalik doon ang paningin ko.

“I see, he really didn't tell you anything?” he asked that made me look up, finally meeting his intense gaze.

May mga pagkakataon na ayoko sa ibinibigay na pakiramdam sa akin ng mga mata niya. Mayroon ding pagkakataon na kahit anong klase ng tingin ang ibigay niya sa akin ay nababalewala iyon ng kagandahan ng mga ito.

And right now, I could say it's the latter.

“He actually did,” dahan-dahang sagot ko at nagpatuloy, “but not that much.”

Not that much?

Really, Coli?

Hindi pa ba sobra ang kaalamang nasabi ni Klent na may kapatid siyang ipinakulong dahil sa pagpatay sa mga magulang nila?

“I'm listening,” aniya tsaka uminom sa boteng hawak.

Sasabihin ko ba?

'No.'

Nag-iwas ako ng tingin at umiling, matapos ay pilit ipinako ang mga mata ko sa basong hawak ko kanina pa.

Ilang sandaling katahimikan ang namayani sa amin bago ulit nagsalita si Devin.

“Why? Was is making you uncomfortable? Talking about me being held in prison?” he asked, that once again, made me look up. “But I bet you didn't know the part that I was proven not guilty.”