She is mine [ΥΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ]

#1 |A fresh start~

Ξεφύσηκα καθώς βρισκόμουν στο δρόμο για το σχολείο

Πρώτη μέρα σήμερα

Αγιασμός βασικά

Και μιας που το άρχισα πολύ γρήγορα... Γεια σας, με λένε Ρια (συντομία για το Μαρία) μέχρι την εκτη δημοτικού έμενα Θεσσαλονίκη μετά για όλα τα χρόνια του γυμνασίου και ένα χρόνο στο λύκειο έμενα Αθήνα και τώρα... γύρισα πίσω

Λατρεύω την Θεσσαλονίκη, πραγματικά

Ερχόμασταν κάθε καλοκαίρι, Χριστούγεννα και Πάσχα εδώ μιας και οι γονείς μου έχουν φίλους και συγγενείς εδώ

Και για αυτό τον λόγο έχω μια φίλη εδώ

Την Φωτεινή

Είμαι ενθουσιασμένη που αρχίζω την δευτέρα λυκείου;

Καθόλου

Το κάνει καλύτερο όμως το ότι θα έχω μια φίλη;

Ξεκάθαρα

Με το που μπήκα στο προαύλιο ένιωσα κάποιον να πέφτει πάνω μου και να με σφίγγει

Κάποια για την ακρίβεια

«Δεν το πιστεύω πως είσαι εδώ!!» Είπε η Φωτεινή γεμάτη ενθουσιασμό ενώ βρισκόταν στην αγκαλιά μου

«Ο δεν έχεις ιδέα πόσο χαίρομαι που είναι εδώ» Της απάντησα και την έσφιξα

Αφού σπάσαμε την αγκαλιά την κοίταξα

«Λοιπόν... για πες μωρή... που είναι αυτός που μου τα έχεις κάνει τσουρέκια;» Είπα ενθουσιασμένη ενώ η Φωτεινή κοίταξε κάτω και κοκκίνισε

«Έλα να σου δείξω» Είπε και καθίσαμε σε ένα παγκάκι

Στο απέναντι μας καθόταν δύο αγόρια

«Ποιος από τους δύο;»Την ρώτησα ενώ έγειρα ελαφρά το κεφάλι μου στο αυτί της

Εκεί που πήγε να μιλήσει ήρθε μια κοπέλα

«Καλημέρα» Είπε η κοπέλα με τα πολύ όμορφα καστανά μαλλιά και αγκάλιασε την Φωτεινή και κάθισε δίπλα τη

Ουαου, μακάρι να είχα και εγώ τόσο υγειής μαλλιά

Τότε η κοπέλα σηκώθηκε απότομα και ήρθε μπροστά μου

«Συγγνώμη, Χαρά» Είπε απολογητικά ενώ έστησε το χέρι της για χειραψία

«Ρια, χάρηκα» Είπα ενώ της έδωσα το χέρι και την κοιτούσα με ένα μεγάλο χαμόγελο

Δεν ξέρω γιατί αλλά μου φαίνεται... γνωστή

Μάλλον και η ίδια θα το σκεφτόταν μιας και κοιτούσαμε η μια την άλλη προσεκτικά