She is mine [ΥΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ]

#17|Her date|

Αφού ήμουν σίγουρη ότι η Στέλλα θα ήταν μια χαρά έφυγα και πήγα προς τα παιδιά

«Άργησες» Παρατήρησε ο Γιώργος όσο έκατσα ανάμεσα σε αυτόν και την Χαρά

«Έπιασα την συζήτηση με μια κοπέλα, για αυτό» Του είπα ψέματα, δεν ήθελα να πω την αλήθεια γιατί πρώτον δεν ξέρω κατα πόσο θα ήθελα η Στέλλα να ξέρουν οι υπόλοιποι οτι έκλαιγε για τον Αλεξ

Και δεύτερον γιατί ο Αλεξ θα πετούσε μαλακία γιατί είναι ο Αλεξ, α και επειδή έχει την Νίκη να κάθεται στα πόδια του

Ποτέ δεν αποτυγχάνει να μου σπάει τα νεύρα αυτό το παιδί

«Ρια;» Άκουσα τον Γιώργο και γύρισα το βλέμμα μου προς εκείνον

«Μπορείς να με βοηθήσεις λίγο στην γραμματική στα αρχαία;» Αναφώνησε

Εγώ καλύτερη είμαι στο συντακτικό και όχι στην γραμματική... αλλά ξέρω κάποια που είναι άσος στην γραμματική

«Το πιο έμπιστο άτομο για την γραμματική είναι η Φωτεινή» Του είπα και διέκρινα τα μάτια της Φωτεινής να γουρλώνουν

«Τέλεια, θες να πάμε στα Starbucks το απόγευμα και να με βοηθήσεις λίγο στη γραμματική;» Την ρώτησε ο Γιώργος και εκείνη γύρισε να τον κοιτάξει με ελαφρά κόκκινα μάγουλα

«Ναι» Του είπε και χαμογέλασε ντροπαλά

«Υπέροχα, 6 στα Starbucks» Της είπε και την αγκάλιασε

Αν υπάρχει ένας δρόμος για να μπεις στην καρδιά του Γιώργου, αυτός είναι τα αρχαία

«Εγώ θα γυρίσω με εσένα σήμερα» Μου είπε ο Στέλιος και γύρισα να τον κοιτάξω μπερδεμένη

«Γιατί;» Τον ρώτησα

«Γιατί οι γονείς μου δεν είναι σπίτι και βαριέμαι να είμαι μόνος» Αναφώνησε ενώ σήκωσε τους ώμους του ελαφρά

«Θες να έρθεις και εσύ, Χαρά;» Την ρώτησα ενώ γύρισα να την κοιτάξω

«Δεν μπορώ σήμερα, έχω μάθημα και μετά θα βγω με τους γονείς μου για φαγητό» Μου είπε και φαινόταν οτι μόνο από την ιδέα βαριόταν

«Θέλω να κόψω φλέβα μόνο που σκέφτομαι οτι θα πρέπει να βγω μαζί τους ρε φίλε» Παραπονέθηκε η Χαρά όσο έκανε μασάζ τους κροτάφους της και στήριζε του αγκώνες στα γόνατα της

«Τότε γιατί βγαίνεις μαζί τους;» την ρώτησε ο Γιώργος

«Γιατί με το να βγαίνουμε όλοι μαζί τους δίνει την ψευδαίσθηση οτι είναι καλοί γονείς και έτσι θα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια» Μας απάντησε αληθινά και την αγκάλιασα