Gamzelim[REYNMEN]

şİiR

reynmen:
Biliyorum sana giden yollar kapalı.

Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni.

Ne kadar yakından ve arada uçurum;

İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi.

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm,

Yalnız seni, yalnız senin gözlerini.

Sen Bayan Nihayet,sen ölümüm,kalımım...

Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum oradan oraya

Yoksa gururlu bir kişiyim aslında,inan ki.

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi

Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım  5.45 vapurunda;

Hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki.

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor.

Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini.

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu.

Bağışla,bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım.

Bu böyle pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;

Bunun verdiği mutluluk da az değil ki.

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,

Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki.

İnan belli etmem,seni hiç rahatsız etmem,

Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir gece yarısı yazıyorum bu mektubu,

Yalvarırım onu okuma çarşamba  günleri.

reynmen: sadece bir kaç cümle anlatıyor bizi,yinede sevdim bu şiiri...