Yasemin kokulum

1.3K 39 60
                                    

Hatırlatma
Sonra aklına bir şey geldi eğer onunla konuşursa belki onu duyardı..

Yusuf'tan
Hemşireye söyledim onun yanına girmek istediğimi. Enfeksiyon kapmaması için maske ve hastane kıyafeti giydirdiler bana. Ne bulaşabilirdiki benden ona... Kapıyı açtığımda kokusunu alabildiğime şükür ettim. Yasemin kokulum. Ilık elini tuttum,o zaman sanki bir hayat coşkusu gelmişti bedenime...

"Güzelim,ben geldim"

Derin bir nefes alıp devam ettim

"Ne olur duy beni,duy beni de iyileş. Küfür et yine ben kızayım sonra sana. Motora binelim kaskı sen t-tak. "

Devam edemeden bir hıçkırık firar etti boğazımdan. Güzel anılar aklıma gelirken birde onları bir daha yaşayamayacağımız düşüncesi geliyordu. Son zamanlarda onun sesini de duyar gibi oluyordum.

"Ben çok özledim seni. Uyanınca döv beni tamam mı ama sen uyan yine"

Başını yavaşça kavrayıp saçlarına bir öpücük bıraktım. Nefes alıyordu kalbi atıyordu. Ama gözlerini açmaya gücü yoktu. Vücudu buz kesmiş bir şekildeydi, gözyaşlarım kurumadan tekrar akmaya başlamıştı.

"Ah be yavrum Allah belami verseydide seni orada bırakıp gitmeseydim."

Dudaklarına dokundum,çenesi titremeye başladı. Biraz sonra da sağ gözünden bir yaş süzüldü hemen ayağa kalktım

"Hemşire! Hemşire,ağlıyor! Ağlıyor!"

Çenesi hâlâ titriyordu biraz sonra hemşire odaya geldi. Duvar kenarına geçip sessizce izlemeye başladım hem gülüyor hem ağlıyordum. Sanki bir anda vücuduna renk gelmişti. Eski güzelliğine kavuşmuştu. Hemşirenin yanına gittim

"Ne oldu? Ne oldu uyanacak mı?"

"Evet ona serumle verdiğimiz besinler yetmemiş şuan aç"

"Ben,ben ona yemek yedirebilirim. O bilir benim verdiğimi. Yer yemeği."

"Beyefendi sizi anlıyorum ama durumu kötü ne yemesi gerektiğini bilmiyoruz"

"Hayır anlamıyorsun beni! Anlamıyorsun eğer anlasaydınız onu iyileştirmeye çalışırdıniz"

Of. Ne yapıyordum ben? Odadan çıkıp sandalyenin birine oturdum. Nefesim daralırken sakin olmaya çalıştım. Başımı ellerimin arasına aldım. Ve gözlerimi kapayip sakinleşmeye çalıştım.
☁☁☁
"Yusuf bey hasta sizi çağırıyor"

Nenenenenene rüyada mıyım. Allah belamı verdi de ölmüş müydüm?

"Beyefendiii"

Yok bu gerçekti kafamı kaldırıp odaya girdim. Yasemin kokulum orada yatıyordu gözlerini açmıştı. Hıçkırıklarım mutluluktandı artık... Küçücük kalmış kafasını avuçlarımın arasına aldım. Ve dudaklarına bir öpücük bıraktım

"B-bebeğim"

Elimi tutup yanına oturdum elimi yavaşça sıktı. O an bana pat küt girmesini istedim. Onun eli değseydi bana hissetseydim onun varlığını da ne yaparsa yapsaydı bana.

"Bebeğim konuşsana ben seni çok özledim"

Elini hızlıca çekti ve bana acıyan gözlerle baktı.

"Y-yüzünü görmek i-istemiyorum g-git"

"Biliyorum kızgınsın bana, özür dilerim."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 09, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gamzelim[REYNMEN]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin